Ο ΜΑΚΗΣ Ο ΝΑΚΟΣ ΔΙΗΓΕΙΤΑΙ
Στην Ερμιόνη, τις μέρες αυτές ήρθαν δύο επίταχτα Βαπόρια, το
ένα το λέγανε Ολλανδία της εταιρίας Καλιμανόπουλου, περίπου 8.000 τόνων με
γενικό φορτίο, το οποίο προοριζόταν για το μέτωπο της Αλβανίας και προσπαθούσαν
να σωθούν πηγαίνοντας προς την Κρήτη.
Το Ολλανδία το άραξαν
στο Μουζάκι, δυτικά από την σπίθα του μπουγαζιού, εκεί που είναι κάτι κάθετες
σχισμές στο βουνό και το άλλο ένα πολύ μικρότερο, πάλι της ιδίας εταιρίας ο Τάσος,
στον Κουταβά, κάτω από τα κτήματα του Κατσαρού, αυτό ήταν γεμάτο με βαρέλια και
δοχεία πετρέλαιο και βενζίνα.
Το Ολλανδία (θα
αναφερθώ σε χρονικό άλλη φορά )το άραξαν σε σημείο που δεν μπορούσαν να το
κτυπήσουν τα στουκας, τα οποία ήταν τρομερά αεροπλάνα, καθέτου εφορμήσεως, κατέβαιναν
πολύ χαμηλά αλλά εκεί μπροστά τους ήταν το βουνό, δεν μπορούσαν να φύγουν. Επί
τρείς ημέρες το κτυπούσαν με βόμβες, αλλά δεν μπορούσαν να το βουλιάξουν και
αναγκάστηκε το πλήρωμα ένα βράδυ, να το βουλιάξουν και να πάει στον πάτο, με όλο
το εμπόρευμα που είχε, το ίδιο έγινε και με τον Τάσος στον Κουταβα, αυτό βούλιαξε
με τη πλώρη και η πρύμη ήταν έξω από την επιφάνεια της θάλασσας.
Την νύκτα πριν το βουλιάξουν, έγινε το πλιάτσικο, δεν άφησαν πετρέλαιο
και βενζίνες από τους Ερμιονίτες και άλλους, θυμάμαι ότι την άλλη μέρα πιασαν πολλούς
και τους έκλεισαν στη φυλακή, η οποία όπως έχω αναφέρει ήταν δίπλα στο σπίτι της
Μαρίας της Τζανού, Καρακατσάνη, στο σπίτι του μπάρμπα Αποστόλη του Κατσογιώργη και
μου είχε κάνει εντύπωση, ότι είχε ένα μεγάλο παράθυρο, που το είχανε κλείσει με τούβλα
και είχαν αφήσει ένα κομμάτι στο επάνω μέρος, για να φέγγει.
Για πολλά χρόνια εκεί που βούλιαξαν το Ολλανδία, στο Μουζάκη,
λέγαμε: Που θα πάμε για ψάρεμα; Δε λέγαμε στο Μουζάκη αλλά στο Ολλανδία, στο
Τάσο και όχι στον Κουταβά. Ένα πρωί τις μέρες αυτές, αφού με τα στούκας γινόταν
ο χαμός με τα πλοία, που πήγαιναν στην Κρήτη, στο μεγάλο αυλάκι στο Κρόθι, που είναι
κάτω από το βιολογικό, άραξε ένα αντιτορπιλικό γεμάτο Νεοζηλανδούς στρατιώτες, οι οποίοι
βγήκαν στο σημείο αυτό και με τα πόδια ήρθαν στην Ερμιόνη, πήραν νερό και τρόφιμα
και έφυγαν για την Κρήτη. Από ότι μάθαμε μετά, το βούλιαξαν τα στούκας στο Μητρώο
πέλαγος, κάτω από τα Τρίκερι την άλλη μέρα που έφυγαν από την Ερμιόνη .
Σε 20 ημέρες οι Γερμανοί μπήκαν στην Αθήνα και όλη η Ελλάδα
πλέον ήταν υπό Γερμανική και Ιταλική κατοχή. Tο Μάρτη του 41 ήρθαν στην Ερμιόνη 2 Γερμανοί στρατιώτες,
Αυστριακής καταγωγής, τον ένα τον έλεγαν Βίλη και τον άλλον Μπρούνο, επίταξαν
το σπίτι του Ανδρέα του Πραχαλιά, πάνω από το μαγαζί και ο γιος του Άγγελος και
συμμαθητής μας, τους έκανε φίλους. Συνεχίζεται…
