Ο Αλιβάνιστος


Αγαπητοί  αναγνώστες,

Το  όνομα  του  ιστολόγιου  δεν  ήταν  δική  μου  ιδέα,  αλλά  ένα  απόφθεγμα  ανωριμότητας,   ενός  ιερέα,  υιού  ενός  υβριστή  και  ανθέλληνος  πατρός,  επίσης  ιερέως,  που  έχει την  αφέλεια  να  πιστεύει,  ότι  ο  καπνός  του  λιβανιού  ευφραίνει  την  καρδία  του  θεού,  και  όλα  αυτά  με  την   ανοχή  του  Πνευματικού  μας  ηγέτη  και  ολίγων  θρησκόληπτων   κατοίκων  της  Ερμιόνης!!!   Τώρα  πως  συμβιβάζετε  αυτό  με  την  συμπεριφορά  Του  Κυρίου,  ο  οποίος  κατά  την  ομιλία  του  στη  πόλη  της  Ναζαρέτ,  όταν  ειδοποιήθη   υπό  των   ακροατών  του,  ότι  έξω  τον  ζητούν  οι  γονείς  και  τα  αδέρφια  Του,  Αυτός  απήντησε, δεν  έχω  γονείς  και  αδέλφια,  εξορκίζοντας  την   οικογενειοκρατία,  από  το  πνεύμα  της  εκκλησίας.  Στους  ανωτέρω  εύχομαι  ολοψύχως  μακροημέρευση,  για  να  ευοδωθεί  απρόσκοπτα  η  μετάβαση  μας  στον  Παράδεισο!!!

Το  δε  κερί  και  λιβάνι  και  κάθε  είδους  θυμιάματα,  έρχονται  από  την  αρχαιότητα  και χρησιμοποιούνται  από  όλες  τίς  θρησκείες  και  δεν  είναι αποκλειστικό  προνόμιο  δικό σας,  τα  υιοθέτησαν   δε  τα  ιερατεία,  για  να  ψυχανεμίζονται  σε  τόπους  παραμυθένιους  και ψευδοπροφητικούς !!!

Ο  Αλιβάνιστος  είναι  ένας  θαλασσοδαρμένος  ναυτικός,  που  έχει  επανειλημμένως  αισθανθεί  το  ανήλιο  των   ωκεανών,  και  στις  συχνές  αεροπορικές  πτήσεις, απολάμβανε   την  ευδαιμονία  των  αιθέρων,  βλέποντας  την  ποίηση  του  δημιουργού  από  ψηλά!!! Το  πλοίο  ο  Αλιβάνιστος  προσεγγίζει  το  φαρόπλοιο,  που  εκπέμπει  το  φως  της  αλήθειας   και  που  σηματοδότη  τον  ασφαλή  λιμένα,  τελευταίο  προορισμό  του  καπετάνιου  του,  που  ήλπιζε  σε  ειρηνικά  και  ανεπαίσχυντα  τέλη  της  πολυτάραχης  ζωής  του.

Η  παρουσία  μου  στο  διαδίκτυο  συνάδελφοι,  θα  είναι  εριστική,  πιθανόν  και  παρεξηγήσιμη,  αλλά  ειλικρινείς,   εποικοδομητική,  ανιδιοτελής  και  άκρως  τοπικιστική. Δεν  επιδιώκω  την  αναγνωσιμότητα   αλλά  την  διατήρηση  της  μνήμης   των  καθημερινών  γεγονότων  που  διαδραματίζονται  στην  Ερμιονίδα  ευελπιστώντας  τα  παιδιά  μας,  έχοντας  αλλάξει  νοοτροπία,  να  αναγνωρίσουν  την  προσπάθεια  μου  και  να  με  δικαιώσουν,  αλλάζοντας  το  προσωνύμιο  σε  Λιβανισμένος.

Για  τον  προσωρινώς  Αλιβάνιστο   Ερμιονίτη
Νοταράς  Γεώργιος