Σάββατο 7 Φεβρουαρίου 2015

ΗΤΑΝ 6 ΤΟΥ ΦΛΕΒΑΡΗ...


Όταν σύσσωμος ο λαός της Ερμιόνης, σε απόλυτη σιωπή, αποχαιρέτισε πρόωρα τη Θεοδότη, ο ουρανός δάκρυσε, ο Ήλιος κρυμμένος πίσω από τα μαύρα σύννεφα, προσπαθούσε να κρύψει τις ηλιαχτίδες του, για να μην αντικρίσουνε τους Θύτες. Και όταν η πατρώα γη δέχτηκε στην αγκαλιά της τα άγουρα νιάτα και η αυλαία μιας τραγωδίας έπεσε μπροστά στους τραγικούς γονείς και τον άνδρα της, ένας άγριος πουνέντες ξέσπασε και σκόρπισε  τα μαύρα σύννεφα, ο Ήλιος ελευθέρωσε τις ηλιαχτίδες του για να μας θυμίσει, πως η ζωή συνεχίζετε, χωρίς ένα συγνώμη από αυτούς, που το παραμύθι το κάναν προφητεία, υποδυόμενοι τους επαΐοντες που θεραπεύουν, πάσαν  νόσο και πάσα μαλακία, εκτός εκείνης του εγκεφάλου τους.