Ο ΜΑΚΗΣ Ο ΝΑΚΟΣ ΔΙΗΓΕΙΤΑΙ
Στην αρχή του δρόμου του Μπιστιού καμιά εκατονπενηνταριά
μέτρα κάτω από το δρόμο υπήρχε μια αμμουδιά που πολλοί ψαράδες έβγαζαν έξω τις
βάρκες τους για τη σχετική συντήρηση, επείσης σε αυτό το σημείο άναβαν φωτιά και απάνω σε μια
σκάρα έβαζαν ένα μεγάλο καζάνι (Λεβέτι) με νερό το οποίο όταν έβραζε έριχναν μέσα
φλούδες από τα πεύκα (Πετίκι) αυτές όταν έβραζαν άφηναν ένα σκούρο κόκκινο χρώμα
με το οποίο έβαφαν τα δίχτυα τους διότι
όταν τα αγόραζαν ήταν άσπρα και έπρεπε να σκουρύνουν . Άλλος ένας δρόμος
του Μπιστιού άρχιζε από τον Άγιο Νικόλαο πέρναγε μπροστά από τον αρχαίο ναό της
Δήμητρας και κατέληγε στο φανάρι .Αυτός ο δρόμος ήταν για τα ζευγαράκια και τα
κρυφά ραντεβού, για αυτό και ο ευρηματικός Αργύρης Σπετσιώτης, τον είχε
ονομάσει <Οδός σε λατρεύω>. Ο αείμνηστος Αθανασιος Στρίγκος είχε ανακαλύψει
και είναι ορατοί και σήμερα στις πέτρες του δρόμου, ίχνη από ιππήλατες άμαξες
που μετέφεραν τους άρχοντες στο ναό.
Μετά το άνοιγμα του περιφερειακού δρόμου ήρθαν στην επιφάνια υπολείμματα
από πορφύρες τις οποίες χρησιμοποιούσαν για να βάφουν υφάσματα (Χλαμιδες) σε χρώμα
κόκκινο που τα φορούσαν Βασιλείς και αυτοκράτορες και όπως αναφέρεται ιστορικά
ο Μέγας Αλέξανδρος βρήκε Ερμιονίτικες χλαμύδες στα παλάτια της Αιγύπτου και της
Περσίας.
Στη νότια πλευρά του Αγίου Νικολάου υπήρχε ένα κελί το οποίο
δεν υπάρχει σήμερα, εκεί μόναζε μια καλόγρια ονομαζόμενη Μπαμπάνα, και ήταν από
το σόι της οικογένειας Σπύρου Κουτούβαλη, πατέρα του Λάζαρου Κοτούβαλη, στα
χρόνια της Κατοχής καθόταν η αδελφή της Πανωραίας της Κιούσης (Μερτύρη) ονόματι
Λούλα, η οποία έπασχε από φυματίωση και απεβίωσε μέσα σε αυτό. Τα τελευταία χρόνια
εκεί έζησε και πέθανε ο Τάσος ο Σχοινάς (Τζάνης ή Αγώνας) .
Στο προαύλιο του Αγίου Γιάννη υπήρχε νεκροταφείο με πολλά
μνημεία, τα είχαμε προλάβει και εμείς, μεταξύ αυτών και ο αδελφός του Γιώργου
του Νοταρά, Σταμάτης, που απεβίωσε από διφθερίτιδα τον Ιούνιο του 1936, μαθητής Α΄ δημοτικού, οι
σωροί αυτών αγνοούνται!!! Ανατολικά του
ναού υπήρχε ένα μεγάλο κελί που καθόταν η Γεωργία Χαμηλοθώρη (Γαλιάντρα) με τον
άνδρα της, και υπηρετούσε και το ναό που ιδιοκτησιακός ανείκε στον ναό των
Ταξιαρχών. Το κελί αυτό επιδιορθώθηκε από την Μαρκό Αγγέλου Φασιλή η οποία ήταν
σύζυγος του συμπατριώτη μας Αγγέλου Φασιλή ο οποίος ήταν Πρόξενος του Ελληνικού
Κράτους στην Αμβέρσα το 1950. Συνεχίζεται.
Ο Μ
