Κάποτε στη χώρα αυτή ο πρωθυπουργός είπε, «ότι θέλει ο Λαός».
Ο άλλος αναρωτήθηκε, «ποιος κυβερνά αυτό τον τόπο».
Ο άλλος είπε, «δώστα όλα».
Ο άλλος είπε, ότι σε δέκα χρονιά οι Έλληνες δεν θα θυμούνται. (Εθνικά θέματα)
Και ο άλλος είπε, «είμαι πρωθυπουργός μιας διεφθαρμένης χώρας».
Είμαι βέβαιος ότι σε όλη τη γή, δεν θα υπάρχει πολίτης κράτους, που να ομολογεί την αποτυχία του στη πολιτική της πατρίδος του, με τέτοια τραγικά αποτελέσματα και να μην κάνει χαρακίρι.
Σε ποία χώρα οι πολίτες της δεν υπερηφανεύονται για την πατρίδα τους, δεν προτάσσουν τα στήθια τους κοιτώντας τη Σημαία τους, δεν δακρύζουν ακούγοντας τον εθνικό τους ύμνο, δεν προσεύχονται στη μνήμη των ηρώων τους, δεν θαυμάζουν και δεν υπερασπίζονται την ιστορία τους και τον πολιτισμό τους.
Επίσης είμαι βέβαιος, ότι στη γη επάνω, ούτε και στα βάθη του Αμαζονίου, δεν υπάρχουν ιερείς που εξομοιώνουν τη θεία ευχαριστία με την κατάρα, την ανιδιοτέλεια με τη φιλαργυρία, την ταπεινότητα με τη ματαιοδοξία, την λιτότητα με τον πλούτο, την αρετή με την αήθη απιστία, χρησιμοποιούν διαστρεβλωμένο τον Θείο λόγο, ως όπλο επιβολής της εωσφορικής των βούλησης, και που καταπατούν ξένη ιδιοκτησία!!!
Για όλα αυτά, υπάρχουν άνθρωποι που διαμαρτύρονται και εμείς εναντιωνόμαστε σε αυτούς, προτείνοντας την ρήση, «ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθο βαλέτω», ας μην τους κατακρίνουμε ως προσβάλλοντες την πολιτική και θρησκευτική ιεραρχία, που ξέρουμε, ίσως και να έχουν έστω και μέρος δίκιου?
Όταν πετάς ένα βότσαλο στη λίμνη, δεν φέρνεις την καταστροφή, ταράζεις όμως τα λιμνάζοντα νερά και εξορκίζεις τον εφησυχασμό !!!
