Ο αείμνηστος
Απόστολος Παπαβασιλείου, ο μεγάλος για τα
τότε δεδομένα της Ερμιόνης ευεργέτης, αφού πρόσφερε την ανεκτίμητης αξίας μοναδική
οικία του με οικόπεδο 1150 τ.μ. όχι για
την προσωπική του υστεροφημία, αλλά γιατί ως ιατρός όχι μόνον της πόλις μας,
αλλά και των γύρω αγροτικών σπιτιών και χωρίων, επισκεπτόμενος τους ασθενής με
μόνο μεταφορικό μέσο το άλογο και αμειβόμενος με ότι σε είδος του προσέφεραν οι
οικείοι του ασθενούς, πολλάκις δε και δωρεάν, γινόμενος κοινωνός της φτώχιας
τους. Αυτή η οδυνηρή εμπειρία, τον ώθησε να απαρνηθεί τους νόμιμους εκ συγγενείας κληρονόμους και να την
κληροδοτήσει στην Τρίτη ηλικία των ανήμπορων γερόντων της ιδιαιτέρας του πατρίδας
!!!
Και την μόνη επιθυμία που εξεδήλωσε ήταν την εικόνα που έφερε μαζί του από τη Μικρασιατική καταστροφή, οπού υπηρετούσε ως ανθυπολοχαγός του ιππικού την μεγάλη τεσσαρακοστή, να την μεταφέρουν στον Ι. Ν. της Παναγίας, που ήταν ενορίτης και επί σειρά ετών επίτροπος να λειτουργείται. Επίσης ο μακαριστός Ιερόθεος Ύδρας, άφησε γραπτή εντολή, να τελείται ετήσιο Μνημόσυνο στον Ι. Ν. της Παναγίας στη Μνήμη του Ευεργέτη Απόστολου Παπαβασιλείου.
Σε τι από όλα αυτά γίνατε μάρτυρες εσείς, που να διαπιστώσατε τις καλές προθέσεις τους, εκτός από την απάτη, όπως διέπραξε ο προπάτορας τους Ιακώβ, που για να λάβει την ευλογία του πατρός του Ισαάκ, που κατά τον νόμο δικαιούνταν ο πρωτότοκος υιός Ησάυ, φόρεσε δέρμα κατσίκας για να του μοιάζει; Γενεσις 27: 1-46 Παλαιά Διαθήκη.
Έτσι και αυτοί, φορώντας την ιερατική ενδυμασία, διέπραξαν αξιόποινες πράξεις εξαπατώντας όχι μόνον τον ευεργέτη, άλλα και όλο το Χριστεπώνυμο λαό της Ερμιόνης, βεβηλώνοντας τη μνήμη του και διαστρεβλώνοντας τους απαράβατους Όρους της Διαθήκης του.
Συμπατριώτες μου τι άλλο μπορεί να μας συγκινήσει περισσότερο από το να αποχαιρετάμε συγγενείς και φίλους, γνωρίζοντας τις επίπονες μέρες που έχουν περάσει σε αποθήκες ψυχών, προσευχόμενοι στο θεό, να τους απαλλάξει από το καθημερινό μαρτύριο.
Πότε θα συνειδητοποιήσουμε επί τέλους, ότι με τις παρούσες κοινωνικές συνθήκες, ενοχοποιούμε τα παιδιά μας, που λόγω φόρτου εργασίας προς επιβίωση και περιορισμένου χώρου διαμονής, θα αναγκαστούν εστω και επικινδύνως λόγω της βεβαρυμμένης υγείας μας, -λόγω γήρατος- να μας βάλουν να συγκατοικήσουμε με τά ανήλικα εγγόνια μας ;
Δυστυχώς ότι συμβαίνει στον πλησίον μας είναι αναπόφευκτο κακό και θα συμβεί στους περισσότερους από εμάς, για αυτό γρηγορείτε το ποτάμι που θα μας παρασύρει δεν γυρίζει πίσω.
Η διεκδίκηση του Γηροκομείου είναι αναφαίρετο δικαίωμα μας, είναι περιουσιακό στοιχείο του λαού μας, που δολίως προσεταιρίστηκαν ο Μητροπολίτης Ύδρας και οι ιερείς της Ερμιόνης, χωρίς νομική υπόσταση.
Και την μόνη επιθυμία που εξεδήλωσε ήταν την εικόνα που έφερε μαζί του από τη Μικρασιατική καταστροφή, οπού υπηρετούσε ως ανθυπολοχαγός του ιππικού την μεγάλη τεσσαρακοστή, να την μεταφέρουν στον Ι. Ν. της Παναγίας, που ήταν ενορίτης και επί σειρά ετών επίτροπος να λειτουργείται. Επίσης ο μακαριστός Ιερόθεος Ύδρας, άφησε γραπτή εντολή, να τελείται ετήσιο Μνημόσυνο στον Ι. Ν. της Παναγίας στη Μνήμη του Ευεργέτη Απόστολου Παπαβασιλείου.
Σε τι από όλα αυτά γίνατε μάρτυρες εσείς, που να διαπιστώσατε τις καλές προθέσεις τους, εκτός από την απάτη, όπως διέπραξε ο προπάτορας τους Ιακώβ, που για να λάβει την ευλογία του πατρός του Ισαάκ, που κατά τον νόμο δικαιούνταν ο πρωτότοκος υιός Ησάυ, φόρεσε δέρμα κατσίκας για να του μοιάζει; Γενεσις 27: 1-46 Παλαιά Διαθήκη.
Έτσι και αυτοί, φορώντας την ιερατική ενδυμασία, διέπραξαν αξιόποινες πράξεις εξαπατώντας όχι μόνον τον ευεργέτη, άλλα και όλο το Χριστεπώνυμο λαό της Ερμιόνης, βεβηλώνοντας τη μνήμη του και διαστρεβλώνοντας τους απαράβατους Όρους της Διαθήκης του.
Συμπατριώτες μου τι άλλο μπορεί να μας συγκινήσει περισσότερο από το να αποχαιρετάμε συγγενείς και φίλους, γνωρίζοντας τις επίπονες μέρες που έχουν περάσει σε αποθήκες ψυχών, προσευχόμενοι στο θεό, να τους απαλλάξει από το καθημερινό μαρτύριο.
Πότε θα συνειδητοποιήσουμε επί τέλους, ότι με τις παρούσες κοινωνικές συνθήκες, ενοχοποιούμε τα παιδιά μας, που λόγω φόρτου εργασίας προς επιβίωση και περιορισμένου χώρου διαμονής, θα αναγκαστούν εστω και επικινδύνως λόγω της βεβαρυμμένης υγείας μας, -λόγω γήρατος- να μας βάλουν να συγκατοικήσουμε με τά ανήλικα εγγόνια μας ;
Δυστυχώς ότι συμβαίνει στον πλησίον μας είναι αναπόφευκτο κακό και θα συμβεί στους περισσότερους από εμάς, για αυτό γρηγορείτε το ποτάμι που θα μας παρασύρει δεν γυρίζει πίσω.
Η διεκδίκηση του Γηροκομείου είναι αναφαίρετο δικαίωμα μας, είναι περιουσιακό στοιχείο του λαού μας, που δολίως προσεταιρίστηκαν ο Μητροπολίτης Ύδρας και οι ιερείς της Ερμιόνης, χωρίς νομική υπόσταση.
Νοταράς
Γεώργιος
Υ.Γ Την
Τρίτη θα παρουσιάσω όλα τα έγγραφα για να μην δοθεί η εντύπωσης ότι
αοριστολογώ.
