Δεν ξέρω τα συναισθήματα του Δον Κιχώτη, όταν έσπαγε τα κοντάρια του πολεμώντας τους
ανεμόμυλους, νομίζοντας ότι είναι Γίγαντες. Όμως νομίζω ότι χάνοντας την
εξουσία, δεν μπορείς να συμβιβαστής καθισμένος με το λαό, στο ακροατήριο και να
απολαμβάνεις την ανωνυμία του απλού πολίτη. Θυμάμαι το 1970 όταν η Βασιλική οικογένεια
της Ελλάδος, έχασε το θρόνο και αναγκάστηκε να καταφύγει στην Ισπανία, η
βασιλομήτωρ Φρειδερίκη μη αντέχοντας την
μεγαλοπρέπεια της μοναξιάς, χωρίς Κυρίες
της τιμής και κουστωδίες από σωματοφύλακες, ήρθε στο Νέο Δελχί στη πρωτεύουσα
των Ινδιών στη βίλλα του κου Ρέντη, Έλληνα μεγαλέμπορου.
Αφού εγκαταστάθηκε προσέλαβε 10-15 υπηρέτες με πλουμιστές
στολές και φτερά στα καπέλα, για να την συνοδεύουν στους περιπάτους της και να
την αποκαλούν Queen of Greece, Βασίλισσα της Ελλάδος.
Αυτή είναι η μοίρα των
ανευθυνουπεύθυνων!!!
