Αφορμή
μου έδωσε η φωτογραφία του νύν και των πρώην στο μοναστήρι της Ερμιόνης, την ημέρα των Αγίων Αναργύρων, όπου οι Άρχοντες
μας παρακολουθούσαν τον θεόπνευστο λόγο
του σεβασμιότατου, με τη δέουσα προσοχή, που σε προεκλογικό έτος, αρμόζει για
την ομολογία πίστεως, αγάπης και αλληλεγγύης, προς τον συνάνθρωπο τους, που ετάχθησαν
ή θα κληθούν να υπηρετήσουν. Την συνέχεια την υποψιάζομαι να λαμβάνει χώρα, σε πολιτισμένο περιβάλλον, απολαμβάνοντας
τον καφέ στην τραπεζαρία του μοναστηριού και τον σεβασμιότατο να αναφέρεται στα
Θεόπνευστα έργα, νερό, περιβάλλον, εναπόθεσης απορριμμάτων, για τα οποία κάθε ένας
ξεχωριστά από αυτους, έχει την ενδεδειγμένη λύση, αλλά θα την εφαρμόσει όταν έλθει η βασιλεία
του. Θεωρείται αμάρτημα να ενώσουν τις προσπάθειες του και να αναζητήσουν την
λύση των προβλημάτων, αφού όλοι τους εκπροσωπούν και από ένα τμήμα λαού, που
υποφέρει κάτω από τα άλυτα προβλήματα, φοβούμενοι μήπως ο νυν καρπωθεί εκλογικά
ωφέλει.
Εδώ αρχίζει το θεόπνευστο έργο σας σεβασμιότατε,
να σηκώσετε το λάβαρο της ενότητας και όλοι μαζί να δημιουργήσετε τις προϋποθέσεις,
μιας εύρυθμης λειτουργίας του δήμου μας , που θα αποφέρει πολλαπλά ωφέλει στους
δημότες και πιστούς σας!!!
Όμως
είμαι σίγουρος ότι οι μεν πολιτικοί πήραν μαζί τους τις ιδέες τους, για να
συνεχίσουν την ανώφελη αντιπαράθεση και εσείς το <μερτικό σας> από το παγκάρι
του Ι, Ναού και ευχόμενοι αλλήλοις και του χρόνου, αναχωρήσατε να συνεχίσετε αυτό,
που ξέρετε καλά και ο Δάντης περιέγραψε στη Θεία κωμωδία!!!
<Το
κρίμα με προσευχές να εξαγνιστεί δεν μπόραε, τι οχτρός του Θεού ΄ταν κειός που προσευχόταν>.
Προσωπικά
θα ήθελα αν αυτό δεν ήταν μια παρουσία για το Θεαθήναι των ανθρώπων, όλοι μαζί μια
μέρα του Αυγούστου, να έρθετε στην Ερμιόνη, επί τη συμπληρώσει ενός έτους από
την καταστροφή της εισόδου των Παμμεγίστων Ταξιαρχών, να διαμαρτυρηθείτε για
την βεβήλωση του χώρου. Άλλως η μαύρη αυτή σελίδα της ιστορίας θα σας συνοδεύει
στην προσωπική σας ζωή, γιατί εξαργυρώσατε την ιστορία αυτού του τόπου, για μια
χούφτα ψήφων, ενός βέβηλου και ανθέλληνα ιερέα.
