ΑΓΑΠΑΤΕ
ΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ ΣΑΣ
Ήταν το μήνυμα που έστελνε ο νεοεκλεγείς Μητροπολίτης
ΥΣΑΤΕ κκ, Εφραίμ, την 1η Ιουλίου 2001 από τον άμβωνα του μοναστηριού
των Αγίων Αναργύρων Ερμιόνης!!!
Και η εφημερίδα
< ΕΡΜΙΟΝΙΣ> έγραψε:
Αυτό ήταν το μήνυμα που έλαβα στην εορταστική επέτειο της μνήμης των
Αγίων Αναργύρων, και ομολογουμένως έφυγα ποιο προβληματισμένος.
Είμαι
άραγε ψυχικά ώριμος και υλικά αυτάρκης, να φτάσω τόσο μακριά, αφού τα πόδια μου
σκοντάφτουν όχι στα καρφιά, αλλά στα σώματα των εγκαταλελειμμένων συνανθρώπων
μου, που σέρνονται έξω απ΄ το ναό και με εκλιπαρούν να αγοράσω ένα κερί!!!
-Είναι επαγγελματίες και εκμεταλλευτές της χριστιανικής μεγαλοσύνης, απαντούν
οι βολεμένοι Φαρισαίοι.
Και
τους απαντώ. –
Τι
έφταιξε και δεν είναι και αυτοί αποδέκτες της Θείας Πρόνοιας και της Αβρααμικής
ευλογίας.
-Αμάρτησαν και εξαγνίζονται, για να εισέρθουν
στον παράδεισο και να κληρονομήσουν την βασιλεία των ουρανών. Ήταν η απάντηση
που με ικανοποίησε και έστριψα τη σκέψη μου στην αυτοκριτική.
-Αγάπησα εγώ τον εαυτό μου ; Αγάπησα εγώ την ψυχή μου;
Για να έχω περίσσευμα αγάπης όχι για τον εχθρό μου αλλά για το παιδί μου; Αγάπησα
την υγεία του σώματος μου (Κιβωτο του Πνεύματος) και εξασφάλισα την αγοραστική
αξία της πρόληψης και της θεραπείας του; Αγάπησα το περιβάλλον, που αντλώ το
οξυγόνο, το νερό, την τροφή και τα εν γένει αγαθά, που μου επιτρέπουν να
ζώ; Αγάπησα την Φύση εκμεταλλευόμενος
τις αισθήσεις μου, αφού ζω παραφύση, αναζητώντας την ευτυχία στις
παραισθήσεις;
Αγάπησα και
αναζήτησα την ποιοτική ζωή, μέσα από τις αιώνιες αξίες της παράδοσης, της
ιστορίας, της Θρησκείας και του πολιτισμού;
Αγάπησα την ψυχή μου, που μου προσέφερε η ευσπλαχνία του δημιουργού, κομμάτι
της δικής του πνευματικής υπόστασης ;
Αγάπησα την ψυχή μου, να την αφήσω ελεύθερη στην αναζήτηση των
πνευματικών αγαθών, που θα έδιναν νόημα και ευτυχία στη επίγεια διαδρομή της;
Αγάπησα
την ψυχή μου, που της στέρησα την θεία βούληση και την εγκλώβισα στην υλιστική ουτοπία.
Αγάπησα την ψυχή μου, που εκ της Ιεράς διαθήκης είχα υποχρέωση να την
διατηρήσω άσπιλη και αμόλυντη και να την παραδώσω και ενσωματώσω εκεί από όπου
απεσπάστη. Απορημένος διαπίστωσα
έλλειμμα αγάπης και περίσσευμα μίσους για το παιδί μου κατά το <Ο καταρώμενος σε, επικατάρατος>
Σήκωσα τα μάτια μου προς την ανισοϋψή κατά το υψηλότερον
θέση των ιερωμένων και των πολιτικών και θαύμασα τις λαμπρές ενδυμασίες
των!!!
Και υπό το βάρος της ενοχής των εωσφορικών διαλογισμών, η ψυχή μου
γονάτισε και το αυτί μου αφουγκράστηκε τον Χωλόν, τον τυφλόν, τον αδικημένο, να
σιγομουρμουρίζει.
Θεέ
μου τι υποκρισία!!!
-
