Πέμπτη 9 Απριλίου 2020

ΕΦΥΓΕ Ο ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ ΤΣΕΛΟΣ


ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΤΩΝ ΩΚΕΑΝΩΝ

Στη μεταπολεμική Ερμιόνη, όταν η μάνα γή, δεν μπορούσε να θρύψει τα παιδιά της, η μόνη διέξοδος ήταν η εμπορική ναυτιλία και η μετανάστευση. Ένας από αυτούς τους νέους Ερμιονίτες που ξενιτεύτηκαν, ήταν και ο Αργύρης ο Τσέλος.
Αφού τελείωσε την ιδιωτική σχολή εμπορικού ναυτικού και την πρακτική εξάσκηση στα μηχανουργία του Πειραιά, μπαρκάρισε με τα καράβια. Δύσκολες εποχές επιβίωσης και η εργασία στα καράβια εκτός των κινδύνων που επιφύλασσε, η απέραντη μοναξιά του ωκεανού, που  για πολύμηνα ταξίδια χωρίς καν την φροντίδα ενός γιατρού παρά μόνο η εμπειρικές γνώσεις του Υποπλοιάρχου και ένα υποτυπώδες  φαρμακείο ως και η επικοινωνία με παρακτίους σταθμούς που έδιναν ιατρικές συμβουλές και φάρμακα, που κατά κανόνα δεν υπήρχαν στο καράβι, την συμπλήρωναν η αγωνία της υγεία των προσφιλών προσώπων που άφηναν πίσω στο χωριό.
 Ο Αργύρης χάρη στην εργατικότητα του ανέβηκε επάξια τα σκαλιά της ιεραρχίας του μηχανοστασίου και σύντομα από δόκιμος έγινε Α’ μηχανικός και Αρχιμηχανικός, σε καράβια την εποχή που ο Ελληνικός εφοπλισμός, ανανέωνε το στόλο του από πλοία αξιόπλοα μεν, αλλά υπερήλικα, από χώρες της δυτικής Ευρώπης, που όταν οι αυτοματισμοί αχρηστευόταν τα έπαιρναν οι Έλληνες και τα δούλευαν στο χειροκίνητο.
Οι  εργασίες στο μηχανοστάσιο εκτελούντο με μόνα εργαλεία  εξάρμοσης και άρμοσης των επί μέρους τμημάτων της μηχανής, με ένα χειροκίνητο παλάγκο, μια βαριοπούλα, με κλειδιά ειδικού διαμετρήματος με ένα κοπίδι και με τα ακούραστα χέρια του προσωπικού που δεν υπολόγιζαν το χρόνο!!!
 Όταν χρειαζόταν να επιδιορθώσουν διαρροές στα καζάνια παραγωγής ατμού στο πέλαγος, δεν προλάβαινε το καζάνι να πάρει την θερμοκρασία του περιβάλλοντος που στον Περσικό ειχε 45Β. Κελσίου, έμπαιναν μέσα και άλλαζαν αυλούς (Τούμπα) τους οποίους με ειδικό εργαλείο (Εκτόνωναν) στεγανοποιούσαν σε θερμοκρασία τουλάχιστον 55 Β.Κ  σωστή κόλαση. Επομένως η αναφορά μου σε ήρωες δεν είναι εξωπραγματική.
Ο Αργύρης δεν έμεινε ανεπηρέαστος από την εξαντλητική αυτή εργασία που επιβάρυνε ανεπανόρθωτα την υγεία του. Ο Αργύρης υπήρξε καλώς οικογενειάρχης, αφού έκτισε μια αξιοπρεπή οικογένεια στην οποία και ευχόμαστε θερμά συλλυπητήρια, εκφράζοντας επίσης την βαθειά μας θλίψη, που λόγο πανδημίας, δεν συμμετείχαμε στον τελευταίο ασπασμό.
Αντίο φίλε.

Νοταράς  Γεώργιος