ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΜΑΚΗ ΤΟΥ ΝΑΚΟΥ Σ3

Στο λιμάνι δεν υπήρχαν περιπτερά  μόνο καφενεία, μαγαζιά και ταβέρνες, θα περιγράψω όσα θυμάμαι , στο βόρειο λιμάνι ήταν το σπίτι όπως είναι σήμερα, του  Ανδρέα Πραχαλιά, κάτω μπακάλικο και στο βάθος ταβέρνα. Στη ταβέρνα σύχναζαν καραβοκύρηδες και πολλές φορές ο Μιχάλης ο Παπαμιχάλης (Γιαταγάνας) ο οποίος συνήθιζε να παίρνει μισή οκά κρασί να βγαίνει στην πόρτα του μαγαζιού και να το χύνει στο δρόμο, εις υγεία των πεθαμένων, επίσης ποτέ δεν πλήρωνε όταν ήταν … εν ευθυμία, αλλά την άλλη μέρα ενθυμούμενος ακριβώς το λογαριασμό.

 Βαδίζοντας ανατολικά εκεί που είναι τώρα η Μαρία του Στάικου ήταν το καφενείο του Ταγκαλου και απάνω το σπίτι, πιο παλιά το καφενείο ήταν μαγαζί και το είχε νοικιάσει κάποιος ονόματι Πρωτογύρου, εγώ δεν το πρόλαβα ως μαγαζί, στο στενό μεταξύ του Πραχαλιά και του Ταγκαλου, ήταν το οδοντιατρείο το οποίο ειχε κάποια ξένη κ, Φωφό, δίπλα στου Ταγκαλου ήταν ένα μικρομάγαζο σαν περίπτερο που το είχε ο Παναγιώτης ο Σπετσιώτης (Σκουλιουφας) και πουλούσε τσιγάρα  καραμέλες και ξηρούς καρπούς.

Ας σημειωθεί  ότι περιπτερά στο λιμάνι και στα Μανδράκια δεν υπήρχαν.  Στη συνέχεια ήταν η ταβέρνα του Ιωσήφ του Μερτύρη, που η Γυναικά του κυρά  Χριστίνα ήταν σπουδαία μαγείρισσα, στο πίσω μέρος ήταν η κατοικία και  πιο επάνω είχε μια μεγάλη αποθήκη, που είχαν το τυροκομείο, με τις ωραίες φέτες, μυτζήθρες, γιαούρτια, που έφτιαχνα οι γιοι του Λευτέρης,   Γιώργος και Πάνος, αρίστης ποιότητος, γνήσια και βιολογικά.

 Συνέχεια ήταν η ταβέρνα του Γιώργου Γαννώση όπως είναι σήμερα στο ίδιο κτήριο, πιο πέρα ήταν το σπίτι της οικογενείας  Δαμαλίτη που στο μέρος της παραλίας ήταν το ψαράδικο του Μήτσου του Παλαιου (Παλλη)μετά ήταν το διώροφο σπίτι της οικογένειας Παπαδοπούλου  -για το οποίο θα αναφερθώ αργότερα-με μια τεράστια μάντρα με πολλές αμυγδαλιές και έφτανε μέχρι τη γωνία του τσιμεντόδρομου  τότε, σημερινή γωνία Εθνικής τράπεζας, εκεί ήταν το ψαράδικο του Παντελή του Μαρουλά, που είχε βοηθό το μπάρμπα Λάζαρο το Σέρφα πατέρα του Ανάργυρου του Σέρφα, στο ψαράδικο αυτό η οργάνωση του ΕΑΜ έφερνε ψάρια από τη λιμνοθάλασσα  της θερμησίας και τα μοίραζε στο κόσμο.

Δίπλα το ψαράδικο των αδελφών Σπετσιώτου  (Μητρόκα)  υπεύθυνος του οποίου ήταν ο Απόστολος, ενώ ο καπτάν Ντίνος  με το Σπύρο δούλευαν στη ιδιόκτητη τράτα τους. Συνέχεια μετά το δρόμο ήταν το διώροφο σπίτι του μπάρμπα Αντώνη του Κυπραίου με μεγάλη μάνδρα με αμυγδαλιές και μπροστά στο δρόμο προς τη θάλασσα ήταν υπερυψωμένο ένα σημείο του σπιτιού, με ένα πεύκο ( Σημερινή καφετέρια Γιωτ) εκεί είχε ένα μικρομάγαζο ο μπάρμπα Δημήτρης ο Μπενάρδος, πατέρας του Ανδρέα Μπενάρδου

Στη συνέχεια  ήταν το διώροφο σπίτι του Κοσμά Παπακυριακού (Παράσκου) πατέρας του Μιχάλη Παπακυριακού που το ισόγειο μετά τον πόλεμο το είχε νοικιάσει η UNRA (Σχέδιο Μάρσαλ) και είχαν αποθηκεύσει διαφορά τρόφιμα όπως άλευρα, γάλατα, ρύζια κλπ, τα οποία μοίραζαν δωρεάν στους κατοίκους της Ερμιόνης. Πιο πέρα ήταν η διώροφη κατοικία ιδιοκτησίας Απόστολου Κατσογιώργη που την είχαν επιτάξει οι Ιταλοί και την χρησιμοποιούσαν ως Καζάρμα.

Πιο  πέρα η διώροφη κατοικία του Α. Κατσογιωργη και στη συνέχεια το διώροφο σπίτι του Μπενάρδου και το σπίτι του Σπύρου του Ταρουση που μετά τον πόλεμο άνοιξε ταβέρνα της οποίας οι κεφτέδες άφησαν εποχή, σήμερα είναι ξενοδοχείο που ανήκει στο γιό του Κώστα.    

Πιο πέρα, ήταν το σπίτι του Γιαννη του Ησαΐα και το σπίτι της κα Αντωνίας της Κιούση, ακολουθούσαν οικόπεδα και σε απόσταση 100μ ήταν η αποθήκη του Δεληγιάννη και τελευταίο το σπίτι του Γεωργίου Βεντουρή.  Συνεχίζεται.