Πολλοί
μελάνι έχει χυθεί, πολλά χρήματα έχουν ξοδευτεί, ως και ανεμόμυλοι του Δον Κιχώτη
έχουν κτιστή και λύση στη πυρόσβεση του Μπιστιού, δεν έχουμε βρει. Που;
Στη
πόλη που οι αρχαίοι ημών πρόγονοι έφτιαξαν υδραγωγείο και έφεραν πόσιμο νερό από τα δισκούρια, μέσα από λόφους
και λαγκάδια και σήμερα ο κάθε Ερμιονίτης διερωτάται, άραγε είμαστε για γέλια ή για
κλάματα!!!
Σήμερα που
τα υλικά και η τεχνογνωσία μας έστειλε στο φεγγάρι, εμείς ακόμα μελετάμε πως σε
ένα ακρωτήρι 700 μ. και πλάτους 130 μ. με
μορφολογία εδάφους ομαλή και σχεδόν επίπεδη, δεν μπορούμε να το Προστατέψουμε.
Συγκριτικά υπάρχουν πλοία Κοντέινερ ή Τάνκερ μήκους 400/450 μέτρα με αξιόπιστο σύστημα
πυρόσβεσης. Οι κοινοτικοί άρχοντες μας δεν είναι ανάγκη να τα γνωρίζουν, εκείνο
που τους ξεχωρίζει είναι η ικανότητα να επιλέγουν τους κατάλληλους για την κάθε
εργασία.
Νοταράς Γεώργιος