Είναι άδικο να αναφερόμαστε σε θλιβερές στιγμές ενός συλλόγου,
που ασχολείτο με την αθλητική διαπαιδαγώγηση των νέων.
Θα μπορούσαμε να αναφερθούμε σε ορισμένους ανθρώπους, που
διαχειρίστηκαν των σύλλογο, σαν εργαλείο προσωπικών επιδιώξεων, πολιτικών ή οικονομικών, αδιαφορώντας για τους νέους που ασχολούνταν με τον αθλητισμό και μέσω αυτού παρήγαγαν αθλητικό Πολιτισμό.
Τον τότε Δήμαρχο τον προτρέπαμε να ενισχύει οικονομικά τον
σύλλογο γράφοντας:
<Επειδή όμως τα ευχολόγια και οι εξορκισμοί δεν αποτρέπουν
τους νέους μας από τα σφαιριστήρια και τα μπαρ, (Προς Θεού
δεν τα αφορίζουμε τελείως, απλώς υπενθυμίζουμε το Μέτρο)
θα πρέπει ο Δήμος μέσω των ανταποδοτικών τελών ή ετησίων
επιχορηγήσεων, να στηρίζει τις προσπάθειες των αθλητικών και
πολιτιστικών συλλόγων.
Τους φιλάθλους συμβουλεύαμε γράφοντας:
<Οι φίλαθλοι πρέπει να ξέρουν ότι η ώρα των αγώνων, αποτελεί
την κατάληξει μιας ιδιαίτερης και μακροχρόνιας αθλητικής
παιδείας και η νίκη και η ήττα, αντανακλά στην Πόλη που ετοίμασε τους αθλητές της. Η έντονη επιθυμία να νικήσουμε, δεν πρέπει να μας οδηγεί σε βιαιότητες και ύβρεις, άλλα να
κυριαρχεί το αθλητικό πνεύμα και να αποδεχόμαστε την ανωτερότητα των αντιπάλων μας, με ευγένεια και αξιοπρέπεια!!!
Στο ποδόσφαιρο συμμετέχει η νεολαία, η ελπίδα της Πατρίδας μας, και θα πρέπει να είμαστε πολύ προσεχτικοί, στη επιλογή των μελών των διοικήσεων.>
Όταν εγώ έγγραφα αυτά, η ελίτ του Δ.Σ. του Ερμιονικού Συλλόγου, απαντούσε στην έκκληση της νεολαίας της Ερμιόνης για οικονομική ενισχύσει, με τα εξής, εκτός των άλλων:
<Ερμιονικός Σύνδεσμος- έτος ιδρύσεως 1965- Πειραιάς 28-2-05
Ο σκοπός του Ε.Σ. είναι η ανάπτυξη και καλιεργεια του πνευματικού και πολιτιστικού επιπέδου των εκ της Ερμιονίδας
και εν Αθήναις η αλλαχού κατοικούντων όπως και η ανάληψης
κάθε ευγενούς πρωτοβουλίας, που θα εξυπηρετεί το κοινό καλό.
Επίσης επισημαίνει ότι:
Είναι αδύνατον με τα πενιχρά αυτά έσοδα να συνδράμει σωματεία, συλλόγους, και αναξιοπαθούντες συμπολίτες μας, για
αυτό, ουδέποτε έπραξε και στο παρελθόν κάτι παρόμοιο.>
Σημ. Τα ανωτέρω, έχουν σχέσει με το αγωνιστικό πνεύμα και το
αθλητικό ιδεώδες, που χαρακτήριζαν τον πολιτισμό της αρχαίας Ερμιόνης; Ο Ι.Λ.Μ.Ε χωρίς ταμείο προσέφερε 210 Ευρώ.
Τον πρώην Δήμαρχο δεν τον εξευμένισα εγώ, αλλά τα 51% και
πλέον των συμπατριωτών μας, με τις συνεχείς επανεκλογές του, που δεν αμφισβήτησε ούτε ο Πατέρας Δημήτριος (Επιστολή του)
Επικαλούμαι την δήλωση του αντ/μαρχου κ, Σ. Κούστα στη δημόσια συγκέντρωση της Κίνησης Πολιτών του 2002 που είπε: Αντιπολίτευση στον Λεμπέση έκανε μόνο η <Ερμιονίς> .
Επίσης ο άνθρωπος εξομολογείτε μόνο τα αμαρτήματα του, γιατί η αγάπη προς την Πατρίδα είναι καθήκον απαράβατο.
Τέλος η αναμόχλευση θλιβερών γεγονότων, δεν συμβάλει στην
συμφιλίωση, αλλά στη διχόνοια, που εγώ αρνούμαι να συνδράμω.
που ασχολείτο με την αθλητική διαπαιδαγώγηση των νέων.
Θα μπορούσαμε να αναφερθούμε σε ορισμένους ανθρώπους, που
διαχειρίστηκαν των σύλλογο, σαν εργαλείο προσωπικών επιδιώξεων, πολιτικών ή οικονομικών, αδιαφορώντας για τους νέους που ασχολούνταν με τον αθλητισμό και μέσω αυτού παρήγαγαν αθλητικό Πολιτισμό.
Τον τότε Δήμαρχο τον προτρέπαμε να ενισχύει οικονομικά τον
σύλλογο γράφοντας:
<Επειδή όμως τα ευχολόγια και οι εξορκισμοί δεν αποτρέπουν
τους νέους μας από τα σφαιριστήρια και τα μπαρ, (Προς Θεού
δεν τα αφορίζουμε τελείως, απλώς υπενθυμίζουμε το Μέτρο)
θα πρέπει ο Δήμος μέσω των ανταποδοτικών τελών ή ετησίων
επιχορηγήσεων, να στηρίζει τις προσπάθειες των αθλητικών και
πολιτιστικών συλλόγων.
Τους φιλάθλους συμβουλεύαμε γράφοντας:
<Οι φίλαθλοι πρέπει να ξέρουν ότι η ώρα των αγώνων, αποτελεί
την κατάληξει μιας ιδιαίτερης και μακροχρόνιας αθλητικής
παιδείας και η νίκη και η ήττα, αντανακλά στην Πόλη που ετοίμασε τους αθλητές της. Η έντονη επιθυμία να νικήσουμε, δεν πρέπει να μας οδηγεί σε βιαιότητες και ύβρεις, άλλα να
κυριαρχεί το αθλητικό πνεύμα και να αποδεχόμαστε την ανωτερότητα των αντιπάλων μας, με ευγένεια και αξιοπρέπεια!!!
Στο ποδόσφαιρο συμμετέχει η νεολαία, η ελπίδα της Πατρίδας μας, και θα πρέπει να είμαστε πολύ προσεχτικοί, στη επιλογή των μελών των διοικήσεων.>
Όταν εγώ έγγραφα αυτά, η ελίτ του Δ.Σ. του Ερμιονικού Συλλόγου, απαντούσε στην έκκληση της νεολαίας της Ερμιόνης για οικονομική ενισχύσει, με τα εξής, εκτός των άλλων:
<Ερμιονικός Σύνδεσμος- έτος ιδρύσεως 1965- Πειραιάς 28-2-05
Ο σκοπός του Ε.Σ. είναι η ανάπτυξη και καλιεργεια του πνευματικού και πολιτιστικού επιπέδου των εκ της Ερμιονίδας
και εν Αθήναις η αλλαχού κατοικούντων όπως και η ανάληψης
κάθε ευγενούς πρωτοβουλίας, που θα εξυπηρετεί το κοινό καλό.
Επίσης επισημαίνει ότι:
Είναι αδύνατον με τα πενιχρά αυτά έσοδα να συνδράμει σωματεία, συλλόγους, και αναξιοπαθούντες συμπολίτες μας, για
αυτό, ουδέποτε έπραξε και στο παρελθόν κάτι παρόμοιο.>
Σημ. Τα ανωτέρω, έχουν σχέσει με το αγωνιστικό πνεύμα και το
αθλητικό ιδεώδες, που χαρακτήριζαν τον πολιτισμό της αρχαίας Ερμιόνης; Ο Ι.Λ.Μ.Ε χωρίς ταμείο προσέφερε 210 Ευρώ.
Τον πρώην Δήμαρχο δεν τον εξευμένισα εγώ, αλλά τα 51% και
πλέον των συμπατριωτών μας, με τις συνεχείς επανεκλογές του, που δεν αμφισβήτησε ούτε ο Πατέρας Δημήτριος (Επιστολή του)
Επικαλούμαι την δήλωση του αντ/μαρχου κ, Σ. Κούστα στη δημόσια συγκέντρωση της Κίνησης Πολιτών του 2002 που είπε: Αντιπολίτευση στον Λεμπέση έκανε μόνο η <Ερμιονίς> .
Επίσης ο άνθρωπος εξομολογείτε μόνο τα αμαρτήματα του, γιατί η αγάπη προς την Πατρίδα είναι καθήκον απαράβατο.
Τέλος η αναμόχλευση θλιβερών γεγονότων, δεν συμβάλει στην
συμφιλίωση, αλλά στη διχόνοια, που εγώ αρνούμαι να συνδράμω.
