ΖΩΝΤΑΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΊΣ ΜΟΥ

Στο πέρασμα απ΄τα Μνδράκια, συνάντησα ότι αγάπησα σε τούτη   τη Ζωή, τους γονιούς μου, τους φίλους μου τους συμπατριώτες μου, αυτούς που τα νεανικά μου χρόνια συναντούσα στο σχολείο,
στην εκκλησιά στους δρόμους του χωριού μου.

Μέσα από παλιές φωτογραφίες, ξεπήδησαν χιλιάδες ξεχασμένες
αναμνήσεις, όνειρα που ζήσαμε, όνειρα που χάσαμε, ανάσταση μιας ζωής που πέρασε, η δική μας ζωή!!!

Μέσα απ΄τις παλιές φωτογραφίες, κάναμε ίσως και τον τελευταίο 
απολογισμό, πόσο άραγε χρήσιμο ήταν το πέρασμα μας, απ΄τη μία και μοναδική ζωή;

Όλο αυτό το ξέσπασμα ψυχής, το οφείλουμε στην εργασία μιας 
ομάδας κυριών, που έδωσαν σάρκα και οστά στον πολιτισμό.

Σας ευχαριστούμε.