Τον κυρ, Μίμη, τον θυμάμαι ως Πρόεδρο του Ερμή, όταν παίζαμε στο κύπελλο του Αργοσαρωνικού και το παιγνίδι με τον Εθνικό Πειραιώς, με πόσο ενδιαφέρον μας πρόσεχε εμένα και τον αείμνηστο Λάζαρο τον Οικονόμου (Λούη) τους μικρότερους παίκτες της ομάδας. Γνωρίζαμε δε πως σημείωνε τις επιδόσεις κάθε παίκτη στον κάθε αγώνα σε ένα βιβλίο, πού τελικώς δεν γνωρίζουμε που και αν υπάρχει.
Την αγωνία του κυρ, Μίμη την αισθάνθηκα μέσα από ένα γράμμα, που έλαβα μετά την μεταπολίτευση, που ήταν πρόεδρος της Κοινότητας Ερμιόνης και μου γνώριζε, ότι την μπομόνα που μετέφερε νερό στην Ερμιόνη, την οποία είχαν ενοικιάσει από το Αργος, τους την έπαιρναν γιατί δεν είχαν πληρώσει το ενοίκιο και η Ερμιόνη το καλοκαίρι θα διψούσε…
Ο κυρ,
Μίμης άφησε την τελευταία του πνοή ως Πρόεδρος της Κοινότητας μας, ας μην τον ξεχνάμε
και σε αυτόν αξίζει η ονομασία ενός δρόμου. (Ζωντανή μνήμη από ακούσματα του
πατέρα του ο Πάνος ο Αρανίτης).
Νόταράς Γεώργιος
