ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΕΣ
Το 1983 ημέρα Κυριακή και κατά την διάρκεια της ετήσιας λειτουργία του Ερμιονικου Συλλόγου, στον ιερό Ναό της Αγίας Αικατερίνης Πειραιώς, μας ανακοινώθηκε ο αιφνίδιος θάνατος του εκλεκτού συμπατριώτη μας και μέλους του Δ.Σ Δημήτρη Καραλή, προέδρου των εκτελωνιστών Πειραιώς και γνήσιου πατριώτη, που βρισκόταν στο Λονδίνο για ιατρικές εξετάσεις!!!
Το εκκλησίασμα έμεινε εμβρόντητο και δύσκολα έκρυβε τη θλίψη του. Όταν τελείωσε η θεία λειτουργία, προχωρήσαμε στο καφενείο, για τον καθιερωμένο καφέ, ανυπομονώντας να ακούσουμε τον πρόεδρο να απευθύνει το λιγότερο συλλυπητήρια στην οικογένεια του. Αντ΄ αυτού έκπληκτη ακούσαμε τον πρόεδρο να εκφράζει την στενοχώρια του, γιατί τα οκτώ μποφόρ στο Αιγαίο εμπόδισαν τον Μητροπολίτη Σάμου και Ικαρίας, μακαριστό Παντελεήμονα Μπαρδάκο να παρευρίσκεται στην εκδήλωση μας!!!
Πλησίασα τον δάσκαλο κ, Μιχαλάκη και του είπα, δάσκαλε, εσύ μας έμαθες να
σεβόμαστε τους νεκρούς, και αυτός μου απήντησε, τι να σου πω παιδί μου. Και
αμέσως μια σκέψη πέρασε από το νου μου ευτυχώς που δε δίδαξε ούτε μια ώρα τα
παιδιά της Ερμιόνης.
Το 1953 απεβίωσε ο πνευματικός Πατέρας εκατοντάδων νέων της Ερμιόνης, που αν μη τι άλλο εν μέσω κατοχής και εμφυλίου, μας έμαθε να ζήσουμε μια καλύτερη ζωή απτούς γονείς μας. Ακόμα και τις τελευταίες του στιγμές δε μας ξέχασε και κληροδότησε το σπίτι του στον Ερμιονικό σύνδεσμο για να χρησιμοποιηθεί ως Πολιτιστικό Κέντρο.
Επανειλημμένως η χήρα σύζυγος του παρακαλούσε τον εκπρόσωπο
του Ερμιονικού να κάνει αποδοχή κληρονομίας και να την απαλλάξει από τα βάρη
και αυτός αγρόν αγόραζε, το γιατί; Εμείς το γνωρίζουμε ας το μάθουν και οι
υμνολόγοι, ποτέ δεν είναι αργά!!! Παρατήθηκε αμετανόητος και το νέο Δ.Σ το 2004
ύστερα από 10 χρόνια έκαναν αποδοχή, ουδέν σχόλιο!!!
Στης 17
Μαρτίου 2018 κατά τη διάρκεια της Γενικής Συνέλευσης του Συλλόγου, ο Γενικός Γραμματέας του Συλλόγου, σε ερώτηση
για την αποκατάσταση των πεσόντων αδελφών μας Ερμιονιτών στη Εθνική Αντίσταση, μας απάντησε ότι ερευνά
το θέμα. Έχουν περάσει 32 μήνες από τότε
και ακόμα το ερευνά και βεβαίως κανένας δεν θα τον παρατηρήσει, γιατί με αυτούς
που συναγελάζεται η παραμυθία αγγίζει την Αιωνιότητα.