Τρίτη 11,00 η ώρα το πρωί, μερικά παιδια της δεκαετίας του
30αντα, πίναμε τον καφέ μας στα Μαντράκια χαζεύοντας τους επιβάτες των σκαφών
αναψυχής, που ανέμελοι χαίρονταν τα περιβαλλοντικά αγαθά, που άπλετα μας χάρισε
η Θεία Πρόνοια.
Σε μια στιγμή, την προσοχή μας διέκοψε ένας χαιρετισμός από
ένα άσπρο βαν, που περνούσε από μπροστά μας χωρίς να σταματήσει και να λέει
γεια σας, ήταν ο παπά- Γιάννης ο οποίος βλέποντας μας μειδίασε
πονηρά σκεπτόμενος ότι ήμασταν η επικείμενη πελατεία του.
Από περιέργεια ρώτησα, από πού έρχεται τέτοια ώρα, και ο
γνώστης της παρέας μου απήντησε, από το Γηροκομείο, το επισκέπτεται κάθε πρωί, προς παραμυθείαν
των απόκληρων της ζωής. Και τότε εμνήσθην το κατά Ματθαίον ευαγγέλιο 25: 31-46.
Νοταράς Γεώργιος
