ΕΡΜΙΟΝΗ ΑΙΕΝ ΑΡΙΣΤΕΥΕΙΝ ΚΑΙ ΥΠΕΙΡΟΧΟΝ ΕΜΜΕΝΑΙ ΑΛΛΩΝ

ΕΡΜΙΟΝΗ  ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΑΡΙΣΤΕΥΕΙΣ  ΝΑ  ΞΕΠΕΡΝΑΣ  ΤΟΥΣ  ΑΛΛΟΥΣ

Ο κ, Πρόεδρος της Κοινότητας Ερμιόνης,  Ιωσήφ Γανώσης, βγαίνει μπροστά και υποδεικνύει στον κ, Δήμαρχο Εμιονίδος, τα καθήκοντα του Δημοσίως και ακολούθως, ζητά συγνώμη, αναγνωρίζοντας το ατόπημα αφού έχει βήμα στο Δημοτικό Συμβούλιο, για να εκθέσει τις θέσεις του και τα αιτήματα του!!!

Ο Πρόεδρος του Ερμιονικού Συνδέσμου δέχεται τα αιτήματα των Κοινοτήτων του Δήμου Ερμιονίδος και αντικαθιστά σε θέματα πολιτισμού τον Δήμαρχο, χωρίς να αντιλαμβάνεται τα εκ του Καταστατικού του Συλλόγου όρια του.

Τα εν οίκω μη εν Δήμο.

Νοταράς  Γεώργιος

ΠΡΟΣ Κον ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΝ ΙΩΑΝΝΗ

ΔΗΜΑΡΧΟΝ ΕΡΜΙΟΝΙΔΟΣ

Θέμα: Γλίστρα Μανδρακίων Κοινότητος Ερμιόνης

Κύριε Δήμαρχε,

Με την ιδιότητα του Δημότη του Δήμου Ερμιονίδος σας απευθύνω το ερώτημα ποια χρησιμότητα έχει η γλίστρα των Μανδρακίων Ερμιόνης αφού:

1) Εκ του πρακτικού  της υπ΄αριθ. 14ης/2002 συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβούλιου Ερμιόνης και της απ, αρ. αποφάσεως αυτού 135/2002  περί έγκρισης της διακήρυξης και δημοπράτησης του έργου < Διαμόρφωσης της Δυτικής πλευράς του Λιμένα Ερμιόνης ( Αλιευτικό καταφύγιο.>>

2) Της εγκρίσεως των Τεχνικών Υπηρεσιών της Νομαρχιακής Αυτοδιοικήσεως Ναύπλιο 24-9-2002 αρ. πρ. 0-5340 με συνημμένο σχεδιάγραμμα1908 ή 1988 δυσανάγνωστο  στο οποίο προσδιορίζεται η ακριβής θέσης της Γλίστρας.

3) Ο Βόρειος Λιμένας είναι ο εμπορικός Λιμένας Ερμιόνης και ο όποιος αναφέρεται στους Ναυτιλιακούς χάρτες.   

 4) Ο Νότιος Λιμένας χρησιμεύει δια τον ελλιμενισμό σκαφών αναψυχής ο οποίος προσκομίζει στην πόλη οικονομικά οφέλη.

Κοινοποίηση :

Κοινότητα Ερμιόνης

Λιμενικό  Ταμείο  Ερμιόνης.                                                        

ΠΡΟΣ Κ, ΑΝΑΡΓΥΡΟΝ ΛΕΜΠΕΣΗ

Πρώην  Δήμαρχον  Ερμιόνης

Κ,  Λεμπέση,

Εάν διάβαζες πιο προσεκτικά το σχετικό άρθρο του Αλιβάνιστου Γ. Νοταρά  για τον ΑΝΕΜΟΜΥΛΟ, θα αντιλαμβανόσουν ότι σου πιστώνει την προσάρτηση του όρους Κρόθι στο Δήμο Ερμιόνης, γράφοντας << Ο κύριος Λεμπέσης, μπορεί να υπερηφανεύεται για την προσάρτηση του Όρους Κρόθι στο Δήμο / Κοινότητα Ερμιόνης.>>          

Κύριε Λεμπέση, ας αποδώσουμε τα του Καίσαρος τω Καίσαρι και τα του Δημάρχου τω Δημάρχω. Εσείς απολαύσατε την ετυμηγορία του Ερμιονικού Λαού κατ΄ επανάληψη και ως πολιτικός μπορεί και να παρουσιάζεσαι και ως αιθεροβάμων. Εγώ ο Ερμιονίτης από γέννα,  σέβομαι τους συμπατριώτες μου και   την ιστορία του τόπου μου και κανένας δεν θα μου επιβάλει να ψευδομαρτυρήσω.  

Νοταράς Γεώργιος

Γεννηθείς εν Ερμιόνη το 1933

ΠΥΡΟΣΒΕΣΗ ΜΠΙΣΤΙΟΥ

 

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΚΩΣ

Στοιχεία δάσους περίπου.

Μήκος   800 μ. Πλάτος  100 μ

Μήκος  κεντρικού  αγωγού μαχ,  800 μ. επί της επιφανείας εδάφους, εντοιχισμένου σε σκυρόδερμα  (για προφύλαξη) με ενδιάμεσες λήψεις, σταυρωτούς κρουνούς και σε απόσταση  60μ. κάθε ένας.   Μάνικες πυρόσβεσης,  μήκους 25 μ διαμέτρου 1 ½ - 2 ιντ. βάρους 20 κιλ.  με συνδετήρα και ακροσωλήνιο ευκόλως μεταφερόμενες υπό ενός εθελοντή Πυροσβέστη, εμβέλειας νερού πυρόσβεσης 25 μ απόσταση.

Δύο ηλεκτρικές αντλίες νερού,  για ασφάλεια, ιπποδυνάμεως που θα  υποδείξει  το τεχνικό γραφείο, με λήψη από θάλασσα ή γλυκού νερού. Τελεία και Παύλα .--

Πλοία μήκους 400μ μήκους και πλάτους 61 μέτρων, έχουν αυτή την απλή διάταξη. Ένας ναυπηγός μπορεί να σας εξυπηρετήσει.

Νοταράς Γεώργιος

ΓΙΠΕΔΟ ΕΡΜΗ ΕΡΜΙΟΝΕΩΝ

ΦΩΤΟ  ΣΤΑΜΑΤΗ  ΔΑΜΑΛΙΤΗ

ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΗΣ  ΜΙΑΣ  ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗΣ 

 

Κατά την περίοδο 1998-1999 εξέδωσα το κάτωθι εγχειρίδιο, το οποίο διενεμήθη στα σχολεία και εκ του οποίου, παραθέτω ένα απόσπασμα.

 

ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΟΣ  ΣΥΛΛΟΓΟΣ  ΕΡΜΙΟΝΕΩΝ ΕΡΜΗΣ                                          Διαχειριστική περίοδος  1998-1999

 

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

 

Με τη σημερινή δομή και οργάνωση του Γ.Σ. ΕΡΜΗΣ δεν  υπάρχει προοπτική για μια αναβαθμισμένη αθλητική παιδεία.  Είμαστε καταδικασμένοι να παρακολουθούμε τα παιδιά μας να πιστεύουν στο Αμερικανικό όνειρο των Ράμπο, ή το δυτικοευρωπαϊκό όνειρο των παιδιών των λουλουδιών, αδύναμοι να τα προστατέψουμε ανίκανοι να τα οδηγήσουμε στο δρόμο, που χάραξαν για μας οι γονείς μας, οι ιερείς και οι Δάσκαλοι  μας.                                                                                      Τυλιγμένη η δική μας γενιά στο δίχτυ μιας υλιστικής και καταναλωτικής κοινωνίας, αιχμάλωτοι μιας ξενόφερτης ανθελληνικής προπαγάνδας, εναντίων θεσμών και παραδόσεων, στερημένοι από θαρραλέους μπροστάρηδες, σιωπήσαμε, υποταχθήκαμε και μέσα μας θέριεψε η αδιαφορία ο εγωισμός, η κακή κριτική για τη νεολαία μας, λες και τα παιδιά μας ήρθαν από άλλο πλανήτη και όχι από τη δική μας οικογένεια.

Προτού οι ευθύνες για μια νεολαία χωρίς πνευματική και αθλητική ανάταση πέσει στους ώμους μας, ας ξεσηκωθούμε και ας περιφρουρήσουμε διακριτικά τους διδακτικούς και αθλητικούς χώρους ενισχύοντας ηθικά και υλικά τις προσπάθειες υγειών μελών της κοινωνίας μας.

 

Επειδή δε η προσπάθεια πρέπει να είναι συλλογική, ας εγγραφούμε μέλη του συλλόγου μας και πρώτα πρώτα ο Δήμαρχος, με το Δημοτικό Συμβούλιο, οι ιερείς, και τα εκκλησιαστικά συμβούλια, οι καθηγηταί και οι δάσκαλοι, τα σχολικά συμβούλια, οι πρόεδροι και τα συμβούλια όλων των επαγγελματικών και πολιτιστικών συλλόγων, επίσης όλοι εμείς που πριν λίγο καιρό ζητήσαμε την ψήφο των συμπολιτών μας, για να προσφέρουμε τις υπηρεσίες μας σε αυτή τη Πόλη και τέλος ο πατέρας, η μητέρα, ο παππούς και η γιαγιά, που αγαπούν και με αγωνία παρακολουθούν τη πορεία των παιδιών τους . Και όταν όλοι εμείς μαζί ενωθούμε σαν μια γροθιά και νιώσουμε τη δύναμη του καταναλωτού θα έλθουν οι χορηγοί που θα μας απαλλάξουν και αυτής της μικρής συνδρομής που καθορίσαμε.    

 

Και τότε να είμαστε βέβαιοι ότι και το ποδόσφαιρο και το Μπάσκετ και τις άλλες αθλοπαιδιές θα μπορούμε να τις προσφέρουμε στους νέους, όχι από την τηλεόραση αλλά έμπρακτα μέσα στους αθλητικούς χώρους.                                              

Aγαπητοί δημότες και δημότισσες της Ερμιόνης, ας υιοθετήσουμε για τους νέους μας την πρόληψη της αμαρτίας και οχι τη συγχώρηση. Είμαστε η μοναδική κοινωνία στη Γή, που ξοδεύει τόσα πολλά για τους νεκρούς και τόσα λίγα για τους ζωντανούς!!!   

Ο Πρόεδρος.                                                                                                  Νοταράς Γεώργιος                                

Υ.Γ

Κυρίες και Κύριοι, η νεολαία μας δεν είναι εμπορεύσιμο προϊόν, ούτε προσφέρεται προς προσωπική καταξιώσει των παραγόντων, είναι λειτούργημα εκ του οποίου αναδεικνύονται το ήθος και η αρετή των νέων, προς ηθική ικανοποίηση των παραγόντων.---------

ΣΠΕΙΡΑΜΕ ΑΝΕΜΟΥΣ ΘΕΡΙΖΟΥΜΕ ΘΥΕΛΕΣ

Ο σημερινή εικόνα μας προξενεί αλγεινή εντύπωση, όμως ας μην αφορίζουμε τους νέους, εμείς διαλύσαμε την ποδοσφαιρική ομάδα  <<Ερμής Ερμιονέων>> που ιδρύθηκε το 1925 και έγραψε μια λαμπρή ιστορία, εμείς διαλύσαμε  και τον ΑΟΕ Μπάσκετ. Τώρα που αφήσαμε τα παιδια στο δρόμο βάλαμε αλυσίδες, δεν χρειάζονται, σε μια ευνομούμενη Πολιτεία όταν εφαρμόζεται ο Νόμους. 

Οι άρχοντες δεν είναι πάντα ευχάριστοι είναι και χρήσιμοι στην κοινωνία.

Νοταράς Γεώργιος

 
 

 

 

 

 

ΠΡΟΣ ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΡΜΙΟΝΙΔΑΣ

Ο ΑΝΕΜΟΜΥΛΟΣ ΣΤΟ ΚΡΟΘΙ

Κύριοι, καταθέτω τη μαρτυρία μου για την ύπαρξη η όχι του ανεμόμυλου στη συγκεκριμένη Θέση, όχι για να υπερασπιστώ έναν εκ των διαδίκων, αλλά για να μην υποτιμηθεί η νοημοσύνη και η επιχειρηματικότητα των  πατέρων μας.

ΝΟΜΙΚΉ ΥΠΟΣΤΑΣΗ  

1) Το όρος Κρόθι μέχρι και το 2000 μχ ανήκε στη Δημόσια περιουσία.

2) Ο θεσμός της ιδιοκτησίας υπάρχει από ιδρύσεως του Ελληνικού κράτους. Στα αρχεία της Δημόσιας περιουσίας  ή της   περιφέρειας Πελοποννήσου, διεύθυνση Δασών,  δεν αναφέρεται  ιδιοκτησία, φυσικού προσώπου στο όρος Κρόθι. 

3) Εξαίρεση  η άδεια  ανεγέρσεως του Ι. Ν. του Αγίου Γερασίμου, η οποία εδόθη κατόπιν της αιτήσεως του Δήμου Ερμιόνης, προς την διεύθυνση Δασών, της Περιφέρειας Πελοποννήσου,  με το   υπ. αρ.  1276 / 21-11-96 έγγραφο  για παραχώρηση Δημόσιας δασικής έκτασης 400μ2 στη θέση Κρόθι.  Η ως άνω αναφερόμενες υπηρεσίες δια αποφάσεως αρ. πρ.1237 της 31^ης Μαρτίου 1997 παρεχώρησαν κατά <ΧΡΗΣΗ> στο δήμο Ερμιόνης, Δημόσια δασική έκταση 350 μ2 στη θέση Κρόθι, περιφέρειας Δήμου Ερμιόνης, για την ανέγερση Ιερού Ναού. Υπό έναν απαράβατο  όρο  <<  Να μην μεταβιβασθεί ή εκμισθωθεί η έκταση σε τρίτους και να μην αλλάξει στο διηνεκές, ο σκοπός της παραχώρησης, άλλως συνιστά λόγο ανάκλησης της>

4) Τέτοια  παραχώρηση από αυτές τις υπηρεσίες για κατασκευή Ανεμόμυλου στη θέση Κρόθι, δεν υπήρξε, ούτε στο Δήμο, ούτε σε ιδιώτη.        

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Σε κανένα βιβλίο ή τοπικές  εφημερίδες, που αναφέρονται  στην Ερμιόνη, δεν γίνεται αναφορά σε μύλο στο Κρόθι .  Στο βιβλίου  Θρύλοι και παραδόσεις της Ερμιόνης, του αείμνηστου Μιχαήλ Παπαβασιλείου,  ο όποιος περιγράφει λεπτομερώς και αποτυπώνει το παρελθόν της πόλις μας, αναφέρεται σε επτά μύλους εντός των ορίων της πόλις μας.

ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ  ΚΑΙ  ΧΡΗΣΙΜΌΤΗΣ  

Οι ανεμόμυλοι ήταν την τότε εποχή μια σοβαρή επένδυση και κτίζονταν σε τοποθεσίες που υπήρχε πρόσβαση και ορίζοντας 360 μοιρών, για να εκμεταλλεύονται τους τέσσερεις ανέμους για τη λειτουργία τους , προς άλεση των σιτηρών. Επομένως το όρος Πρωνός και το ΜπΊστι, ήταν η καλλίτερη επιλογή. Μετά την  εκβιομηχάνιση  προβάλλονται ως  τουριστικά  αξιοθέατα.      

ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΡΜΙΟΝΗΣ

Τα όρια της πόλεως της Ερμιόνης ήσαν μέχρι το εξωκκλήσι του Αγίου Μηνά, από εκεί ένα παραθαλάσσιο μονοπάτι οδηγούσε  σε μια πηγή,  που έβγαζε γλυκό νερό, και ανακατωνόταν με τη θάλασσα και γινόταν υφάλμυρο. Εκεί  οι μανάδες μας έπλεναν τις Κουρελούδες, τα χράμια τις βελέντζες κλπ από αυτή την πηγή νερού, που στα Αρβανίτικα λεγόταν κροθι, πήρε και την ονομασία  το βουνό, λίγο πιο ψηλά υπήρχε ένα μονοπάτι, που το χρησιμοποιούσαν οι βοσκοί που έβοσκαν τις κατσίκες του χωριού. Όλο το βουνό ήταν απροσπέλαστο, καλυμμένο με χαμηλή βλάστηση. Στα χρόνια της κατοχής, για να κόψουμε ξύλα, προσεγγίζαμε το αυλάκι του Κροθιού, μόνο με βάρκες.

Κύριοι Σύμβουλοι του Δήμου Ερμιονίδος   

Η Ερμιόνη, είναι από μόνη της ένα λαμπερό Διαμαντή, που δεν χρειάζεται να το αμαυρώσουμε με μυθοπλασίες. Ο κ, ΛΕΜΠΕΣΗΣ μπορεί να υπερηφανεύεται για την προσάρτηση του Όρους Κρόθι, στο Δήμο / Κοινότητα Ερμιόνης.

ΠΡΟΤΑΣΗ  ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ  

Να κατεδαφιστεί ο Μύλος και τη θέση του να πάρει μια πλατεία με ένα αναψυκτήριο,  που θα χρησιμοποιείται για συναυλίες  και ως χώρος αναψυχής για τους Ερμιονίτες και τους επισκέπτες, για να απολαμβάνουν όχι μόνο τη δύση του Ηλίου, άλλα και το περιβάλλον ως ένα φυσικό μπαλκόνι της Ερμιόνης.

 Κύριοι δεν θα πρωτοτυπήσετε, έχουν αξιοποιηθεί τέτοιες περιπτώσεις σε πολλά μέρη του Κόσμου και όπου δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις, χρησιμοποιούνται για αυτό το σκοπό περιστρεφόμενα καφέ/ρεστοράν στο υψηλότερο όροφο των ουρανοξυστών.  

Νοταράς  Γεώργιος

 

 

 

ΜΝΗΜΕΊΟ ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΠΑΜΙΧΑΗΛ

ΠΡΟΣ, ΠΡΟΕΔΡΟΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΟΣ ΕΡΜΙΟΝΗΣ                                            

Κον,  Ιωσήφ Γανώση

Επειδή ευρέως συζητείται ότι δεν υπάρχει κατάλληλος χώρος για να τοποθετηθεί το μνημείο του Ήρωας Μιχαήλ Παπαμιχαήλ, θα σας πρότεινα το χώρο που έχουν τοποθετηθεί τα αγάλματα των Μητσαίων και  ανήκει στην κοινότητα Ερμιόνης.

Πρακτικό  αρ. 41 συνεδριάσεως Κοινοτικού Συμβούλιου Ερμιόνης, την 22^α Ιούλιου 1933 υπό την προεδρία του κ, Παπαβασιλείου, αποφασίστηκε η αγορά ενός οικοπέδου μπροστά από την οικία Κ. Οικονόμου, εκτάσεως 100 τετρ. μέτρων προς 20 δρχ το τ.μ  ήτοι  σύνολον  2.000χδ από τον ιδιόκτητη του κ, Αντώνη Κ. Φελέκη κάτοικο Κρανιδίου και η               περίφραξη αυτού, για να προστατευθεί η εντοιχισμένοι πλάκα επί του τοίχου της οικίας Οικονόμου, που ανέφερε ότι < Επί τη οικία ταύτη συνήλθε η Γ΄ Εθνική συνέλευση κατά το έτος 1827> τα αποκαλυπτήρια της οποίας έγιναν κατά την εορτή της εκατονταετηρίδας.  Η αγορά  ενεκρίθει με την υπ αρ. 14,352 απόφαση του Νομάρχη.

Πρακτικό  αρ 6 Συνεδρίασης Κοινοτικού Συμβουλίου Ερμιόνης, υπό την προεδρία Α. Τσαούση την 22^α Ιανουαρίου 1934, που ενέκρινε την χορήγηση του οικοπέδου, στον Ιερόν Ναόν των Ταξιάρχων, προς δενδροφυτεύσει και καλλωπισμό, υπό τον ορό υπό την Κυριότητα της Κοινότητας  πάντοτε.   

Νοταράς  Γεώργιος

ΥΓ. Λίαν προσεχώς προσωπική μαρτυρία μετ΄ αποδείξεων ότι ο Ανεμόμυλος στο Κρόθι ήταν μια Δον Κιχωτική μυθοπλασία, ενός Δημάρχου. Ο Κος ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ ΕΧΕΙ ΔΙΚΑΙΟ.

ΟΙ ΑΛΥΣΟΔΕΜΕΝΟΙ ΚΑΔΟΙ

Σε μια πόλη τριών χιλιάδων ετών, οι άνθρωποι που την κατοικούν θα πρέπει να είναι υπόδειγμα σεβασμού προς τους συμπολίτες τους και να  σέβονται  την περιουσία τους και την περιουσία του δήμου. 

Ποια εντύπωση  επομένως μπορεί να σχηματίσει ένας επισκέπτης, εστω και τριτοκοσμικής χώρας και πόσο ασφαλής μπορεί να αισθάνεται,  όταν οι αρχές μας αλυσοδένουν ακόμα και τους κάδους των απορριμμάτων….  

Κ, Πρόεδρε προτιμότερο να λείψει ένας κάδος, που μπορεί να αντικατασταθεί, παρά να χαρακτηριστεί η πόλις μας ως ΜΗ ευνομούμενη !!!

Νοταράς  Γεώργιος      

ΜΑΚΗ ΔΑΜΑΛΙΤΗ

Μας έλειψες, όχι μόνο για την ενημέρωση, αλλά και για το έναυσμα που μας δίνει ο συλλογισμός σου, να προβληματιζόμαστε, να είσαι πάντα καλά.

Νοταράς

ΟΠΟΙΟΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ

Η αναδημοσίευση  του βιβλίου του αείμνηστου Μάκη Νάκου σκοπό έχει, όσοι το διαβάσουν και τους ενδιαφέρει η αυθεντική ιστορία της ιδιαιτέρας μας Πατρίδας  Ερμιόνης, κατά τα χρόνια του δευτέρου παγκοσμίου πόλεμου, να την εκτυπώσουν για να γίνει προσβάσιμη σε όλους τους συμπατριώτες μας, εις ανάμνηση των παλαιοτέρων και γνωση των νεοτέρων.

ο  Αλιβάνιστος

ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΜΑΚΗ ΤΟΥ ΝΑΚΟΥ Σ24

Στο Ναγκασάκι δεν είχε τα θύματα που είχε η Χιροσίμα, διότι το Ναγκασάκι είχε πολλούς λόφους και προφυλάκτικε από το οστικό κύμα, την ημέρα αυτή, 9 Αυγούστου του 1945, από βραδύς είχε έρθει στην Ερμιόνη το καΐκι του μπάρμπα Αποστόλη το Αγία Μαρίνα, φορτωμένο με σύκα και σταφίδες, διανυχτέρεψε στην Ερμιόνη και το πρωί έφυγε για τον Πειραιά, κάπου έξω από την Άγια Μαρίνα της Αίγινας, κοντά στον τρούλο πέφτει επάνω σε βυθιζόμενη νάρκη, υπόλοιπα των Γερμανών και το καΐκι ανατινάσσεται στον αέρα  παρασύροντας στο βυθό το υιό του μπάρμπα Αποστόλη τον Τάκη και τον Γιώργο Τσούκα (Πατατέλο) σώθηκε ο Μήτσος ο Μήτσου και ο Γιάννης ο Φλεβαράκης που ήταν πλήρωμα.

Την ημέρα  αυτή οι καμπάνες της Ερμιόνης, κάποια στιγμή κτυπάγανε χαρμόσυνα που έληξε ο πόλεμος στην από Ανατολή, και μετά πένθιμα για τον χαμό των παλληκαριών που χαθήκαν. Ο Μήτσος ο Μήτσου ήταν εκείνος που την ημέρα των Θεοφανείων το 1942 λόγω της κατοχής, όρεξη κανένας δεν είχε για παράτες και στολισμούς στις βάρκες για το γυάλα γυάλα, την ώρα που ο παπαδημήτρης Μπαρδάκος και ο Παπαμιχαλάκης Νάκος ήταν έτοιμη να ρίξουν το Σταυρό και την Παναγία με κορδέλα, φώναξε, όχι παπά μου να χαλάσουμε το έθιμο και έπεσε ο ίδιος με τα ρούχα και έπιασε το Σταυρό και την εικόνα. Αξέχαστο θα μου μείνει γιατί είχα ντυθεί παπαδάκι και βαστούσα το εξαπτέρυγο και τα είδα και τα άκουσα διότι ήμουν επάνω στην εξέδρα που ρίχνουν το Σταυρό.

Είχε όμως άδοξο τέλος, όταν την ημέρα του Αγίου Γεωργίου, άφησε την τελευταία του πνοή, ακουμπώντας σε ένα ευκάλυπτο πίσω από τα γκολπόστ του γηπέδου, επειδή ο Ερμής την ημέρα αυτή  έπαιζε με το Κρανίδι και είχε φάει ένα γκολ, από την αγωνία να ισοφαρίσει η καρδιά του δεν άντεξε, είχε γλυτώσει από την Αλβανία που είχε στρατευθεί, είχε γλυτώσει από τον βομβαρδισμό το υ Πειραιά στα λεμονάδικα, με το καΐκι και από το ναυάγιο του Αγία Μαρίνα στην Αίγινα και το τυχερό του ήταν να πεθάνει στο Γήπεδο, τον έκλαψε όλη η Ερμιόνη.

Εγώ εδώ έφτασα στο τέλος, διότι το Σεπτέμβρη του 1946 έφυγα για την Αθήνα και δεν ήξερα πολλά πράγματα για τα δρώμενα της Ερμιόνης, ότι έχω αναφέρει στης σελίδες αυτές δεν είναι φαντασίες, ούτε μυθιστόρημα, πρόσωπα, πράγματα, τοποθεσίες, γεγονότα, ημερομηνίες, είναι πραγματικά, όσοι ζουν στην ηλικία μου πρέπει να τα θυμούνται και ότι έχω παραλείψει, ας τα συμπληρώσουν, πολλοί νεώτεροι από έμενα, δεν είναι δυνατόν να τα ξέρουν, όμως διαβάζοντας θα πάρουν μια ιδέα της εποχής αυτής 1940-1946.

Ευχαριστώ τον Αλιβάνιστο που θα τα περάσει στο ιστολογιό του.

                                            Με αγάπη Μάκης Νάκος    

ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΜΑΚΗ ΤΟΥ ΝΑΚΟΥ Σ23

Πέρασε και αυτό το καλοκαίρι του 44, στις αρχές Οκτωβρίου ήρθε στο λιμάνι ένα καΐκι ξένο και απάνω στην κουβέρτα είχε  ένα τζιπ στρατιωτικό, με δύο εγγλέζους στρατιώτες, διότι στο Πόρο είχαν αποβιβαστεί Εγγλέζοι στρατιώτες, βγάλανε το τζιπ από το καΐκι στο λιμάνι και έφυγαν προς το Κρανίδι, μετά από 10 ημέρες περίπου οι Γερμανοί έφυγαν και όλη η Ελλάδα ήταν ελεύθερη πλέον.

Δυστυχώς όμως μεσολάβησαν τα Δεκεμβριανά και ο αδελφοκτόνος πόλεμος, με τα τραγικά αποτελέσματα. Στην Ερμιόνη τις μέρες αυτές, συγκεκριμένα παραμονή των τριών Ιεραρχών, 31 Ιανουαρίου 1945 ο Γιώργος ο Σαρρής, (Κουνάνας) ο αδελφός του Μερκούρης ,(Στούμπος) καθόντουσαν  τότε στο ισόγειο σπίτι του μπάρμπα Γιάννη του Σαρρή (Τόκου), ο αδελφός μου και εγώ 12 χρονών, μπήκαμε στη βάρκα του Τόκου στο Μισούρι όπως το λέγανε και πήγαμε στο Αλατοβούνι, στο αυλάκι που είναι αριστερά από τη σκάλα του μεταλλείου, που φόρτωναν τα βαπόρια το μετάλλευμα, για να μαζέψουμε ξύλα για τη γωνιά, γιατί εκεί είχε ξερά ξύλα από Βένια και σχοίνα  κούτσουρα, αφού γεμίσαμε τη βάρκα φτάσαμε στο Μανδράκι του Αντώνη του Κυπραίου, όπως έχω περιγράψει και άρχισε το ξεφόρτωμα και τα κουβαλάγαμε στα σπίτια μας.

Όταν κάποια στιγμή βλέπουμε εν μεγάλο καΐκι τρεχαντήρι, με ένα πολυβόλο στην πλώρη, στο ύψος του μήλου στο Κρόθι, εκεί ψάρευε για χταπόδια ο μπάρμπα Κυριάκος ο Παπακυριακού με το υιό του Γιάννη στο γυαλί και τον ίδιο στα κουπιά, σταμάτησε δίπλα τους και τους ρωτάει εάν ήσαν αντάρτες στο χωριό και απάντησαν ότι είχαν φύγει, αυτός τους δένει και ερχόντουσαν μαζί για να αράξουν στην άκρη του λιμανιού, εμείς εν τω μεταξύ συνεχίζαμε να μεταφέρουμε τα ξύλα στα σπίτια μας.

Από το Μπίστι ερχόταν ένας αντάρτης οπλισμένος, Ερμιονίτης την καταγωγή, με όπλο και σφαίρες χιαστί στο σώμα του, σταματάει σε μια πασχαλιά που ήταν κάτω από το υπερυψωμένο, με το πεύκο οπως είναι σήμερα το Γιοτιγκ, μπροστά στο σπίτι του Αντώνη του Κυπραίου, βεβαία σήμερα η πασχαλιά δεν υπάρχει στο σημείο αυτό, ταμπουρώνεται στη Πασχαλιά, όλα αυτά μπρός στα μάτια μας και αρχίζει να πυροβολεί το καΐκι, που ήταν μπρός το λιμάνι, εμείς κάπου εκεί κρυφτήκαμε διότι φοβηθήκαμε, φεύγει από την πασχαλιά ανεβαίνει αριστερά το τσιμεντένιο δρόμο, στρίβει δεξιά στη μάνδρα της δασκαλίνας, (Παπαδοπούλου) φτανει στο τυροκομιό του Ιωσήφ του Μερτύρη και βγαίνει στο στενό μεταξύ Πραχάλια και Τάγκαλου, από το καΐκι δεν κατάλαβαν την πρώτη φορά από πού επεφταν οι πυροβολισμοί, μετά τον είδαν στο στενό γιατί και αυτός άρχισε να πυροβολεί, αυτοί αρχίζουν με το πολυβόλο τις ριπές και προς στιγμή έγινε χαμός, λύνουν τους κάβους κάνουν ανάποδα τη μηχανή λύνουν και τη βάρκα, που ήταν δεμένη πίσω τους και φεύγοντας ρίχνουν μια ριπή επάνω στον μπάρμπα Κυριάκο (Καράβι) και τον σκοτώνουν.  

Κάπου πήγαν και σταμάτησαν στο νησάκι, εκεί πήγαν με ένα καΐκι από την Ερμιόνη μια επιτροπή με λευκή σημαία, για να τους εξηγήσουν ότι πράγματι δεν υπήρχαν αντάρτες στη Ερμιόνη, αυτοί μπαίνοντας συνάντησαν τον Καράβι που ψάρευε χταπόδια και τον ρώτησαν αν υπήρχαν αντάρτες και ο καράβι τους είπε ότι το πρωί που έφυγαν δεν υπήρχαν,  καπετάνιος ήταν κάποιος ονόματι καπεταν Νικόλας, από τις αντίπαλες ομάδες, το κακό όμως δυστυχώς έγινε, όλα αυτά μας τα διηγήθηκε ο γιός του μπαρμπα Κυριάκου ο Γιαννης.

Μάης του 1945 εληξε ο πόλεμος στην Ευρώπη με ητημένη την Γερμανία, όμως ο πόλεμος συνεχιζόταν στη απω Ανατολή, μεταξύ Ιαπωνίας και Αμερικής, στις 6 Αύγουστου το 1945 ρίχνουν οι Αμερικάνοι την ατομική βόμβα στην Χιροσίμα, με την ολική καταστροφής της Πόλεως, όμως οι Ιάπωνες δεν παραδίδονταν, όποτε οι Αμερικανοί μετά από τρείς ημέρες 9/8, ρίχνουν και άλλη μια βόμβα στο Ναγκασάκι, από ότι μάθαμε η βόμβα προορίζονταν για την Οσάκα, αλλά λόγω νεφώσεως την έριξαν στο Ναγκασάκι. Συνεχίζεται...