ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΚΑΙ ΣΥΛΛΟΓΟΙ ΕΡΜΙΟΝΗΣ

Μετά και την αποπομπή μου από την… προεδρία των ερασιτεχνών αλιέων, ορισμένοι πιθανόν να πίστεψαν ότι απαλλάχτηκαν από έναν εκκεντρικό γέρο, που εμφανίστηκε στο προσκήνιο και συνεχίζει να μας απασχολεί. Του κάκου όμως… στις 14/7/2012 έγραψα ένα γράμμα πάντα με… υπογραφή στον τότε λιμενάρχη, την οποία και παραθέτω:

Λιμεναρχείο  Ερμιόνης ενταύθα:

Κύριε Λιμενάρχα, σας επισκέφτηκα περί ώραν 13.20 στο γραφείο σας, προκειμένου να ενημερωθώ για θέμα της αρμοδιότητας σας, το οποίο αφόρα τον κανονισμό λειτουργίας του λιμένος και την τουριστική ανάπτυξη της Ερμιόνης. Επειδή όμως η απάντηση σας υπήρξε μακράν της γνώσης ενός ανθρώπου, που έχει την ευθύνη του χώρου και μάλιστα με καθήκοντα εκτελεστικής εξουσίας ή εγώ πιθανόν να μη κατάλαβα τις προφορικές σας εξηγήσεις, θα σας ήμουν υπόχρεος εάν τις διατυπώνατε γραπτώς, προκειμένου να τις συμπεριλάβω στην αίτηση μου προς το λιμενικό ταμείο, για την απομάκρυνση της γλίστρας και την αποκατάσταση του χώρου.

Κ, Λιμενάρχα, η Ερμιόνη για σας μπορεί να είναι ένας ακόμα σταθμός της επαγγελματικής σας σταδιοδρομίας, για μας όμως που είμαστε υποχρεωμένοι να ζήσουμε εδώ, είναι ιερό καθήκον να την παραδώσουμε στα παιδιά μας, περιβαλλοντικά καλλίτερη και οικονομικά αναπτυσσόμενη. Για τους ως άνω λόγους, κανέναν δεν ενδιαφέρει εάν εσείς γνωρίζετε ή όχι την κρατούσα κατάσταση στη λεγόμενη γλίστρα και τους σκοπούς που υπηρετεί αυτό αφορά την υπηρεσία σας και τις επιλογές της, εμάς μας ενδιαφέρει ότι η κατάσταση είναι απαράδεκτη και προσβάλει τη ναυτική αντίληψη των κατοίκων και την αισθητική των επισκεπτών μας, που σε αυτούς στηρίζουμε την οικονομική ανάπτυξη του τόπου μας.

 Κ, Λιμενάρχα, θέλουμε να γνωρίζουμε, Α) τους σκοπούς που εξυπηρετεί διότι όπως και ο Κυβερνήτης τρίτης τάξεως γνωρίζει ότι όταν ένα σκάφος κινδυνεύει, δεν ερευνά το χάρτη να βρει την πλησιέστερη γλίστρα, αλλά την ασφαλέστερη θέση προς προσάραξη. Β) κανένας ασφαλιστικός δε θα αρνηθεί την αποζημιώσει, προς τους επιβάτες το  πλήρωμα και το φορτίο λόγω ζημίας, που προήλθε από ανωτέρα βία, επειδή το σκάφος, δεν κατέφυγε σε καταγεγραμμένη στο χάρτη γλίστρα. Γ) Κανένα δικαστήριο η νομική υπηρεσία, που τη σημαία φέρει το πλοίο, δεν θα κατηγορήσει τον Πλοίαρχο, γιατί δεν προσέφυγε σε γλίστρα. Δ) πόσα σκάφη κατά τη διάρκεια της ύπαρξης της αναφερομένης γλίστρας, βρήκαν ασφαλή καταφύγιο σε αυτήν. Ε) οι δύο επιπλέον γλίστρες δεν πληρούν τις ανάγκες ενός λιμένος σε ικανοποιητική λειτουργία.

 Κ, Λιμενάρχα κακή επιλογή, προσωπικές διαφορές και πολιτικές σκοπιμότητες, αδιάφορες προς την υπηρεσία, διαιωνίζουν  μια απαράδεκτη κατάσταση η οποία βλάπτει ποικιλοτρόπως την Πόλη μας, επομένως η αναφορά σας προς τις προϊστάμενες αρχές ή εποικοδομητική γνωμάτευση σας, κατά τις συνεδριάσεις της Λιμενικής επιτροπής, καθιστούν την λιμενική αρχή της οποίας προΐσταστε χρήσιμη και αξιόπιστη. ευελπιστώ εις απάντηση της παρούσης.

Διατελώ Γεώργιος Νοταράς.

Αποτέλεσμα με κάλεσε στο Λιμεναρχείο και μου εξήγησε όσα δεν υποπτευόμουν. Σήμερα 8 χρόνια αργότερα μπορώ να σας βεβαιώσω ότι κάποιοι από τους άρχοντες της δικής μας επιλογής, έκρυβαν στα συρτάρια της σκοπιμότητας και της μικροψυχίας τους, τις λύσεις όλων των προβλημάτων που εάν   είχαν επιλυθεί, οι Ερμιονίτες από χειροκροτητές των επαϊόντων θα είχαν εξασφαλίσει ένα αξιοπρεπές μέλλον για αυτούς και τα παιδιά τους.

 Την 3^η Μαρτίου 2003 στο τεύχος τέταρτο αρ. φύλλου 194  στην ΕΦΗΜΕΡΊΔΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ δημοσιεύτηκαν οι αποφάσεις της Κας υφυπουργού Ροδούλας Ζήση, σε αυτές ψάχνω του κάκου να βρω τη γλίστρα, αντ΄ αυτής διαβάζω, δημιουργία ζώνης τουρισμού – αναψυχής κατά μήκος της νότιας παραλίας του οικισμού (περιοχή Μανδράκια)…….. Ποίοι δεν ήθελαν ή δε μπορούσαν, αυτό αφορά όλους μας και τις επιλογές μας.

Σύντομα θα ξεκινήσουν οι τρεις τριήρεις για τη Σαλαμίνα, ας ευχηθούμε να είναι καλοτάξιδες και νικηφόρες, όπως τότε.  

Νοταράς   Γεώργιος                       

 

ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΣΥΛΛΟΓΟΙ ΕΡΜΙΟΝΗΣ

Έλαβα ένα τηλεφώνημα από έναν συμπατριώτη και μου ζήτησε να αναφερθώ ονομαστικώς στα ιδρυτικά μέλη του συνδέσμου Ερμιονέων Πειραιώς <Οι Άγιοι Ανάργυροι> όπως αναφέρονται στο Καταστατικό. Τα ιδρυτικά μέλη είναι τα κάτωθι: Μουκουβάλας Ιωάννης, Βεντουρής Μιχαήλ, Νοταράς Κοσμάς, Κουτούβαλης Ιωάννης, Τσούνης Λάζαρος, Μπαρδάκος Λάζαρος, Μπαρδάκος Δημήτριος, Μπαρδάκος Ανάργυρος, Φοίβας Ιωάννης, Πέλλας Παναγιώτης, Πέλλα Μαρία, Μπουκουβάλα Ελένη, Σέρφας Βασίλειος, Σπετσιώτης Ναπολέων,  Φιλάνδρα Αλεξάνδρα, Φοίβας Γεώργιος, Καραλής Δημήτριος, Πασσαλάρης Σταμάτιος, Κουτούβαλης Γεώργιος, Μπούρλας Ιωάννης, Μπαρδάκος Δημήτριος (Μήτσος). Ο Σύνδεσμος είχε και <Καταστατικόν> που μπορεί οι λίγοι να το διάβαζαν, αλλά όλοι το Σεβόντουσαν!!!

Νοταράς  Γεώργιος

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΩΝ ΑΛΙΕΩΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Πρίν συνεχίσω το οδοιπορικό για τα σωματεία, θα σταθώ στο σχόλιο της κ, Σκουρτη, για τον αείμνηστο Παπακωνσταντίνου, για να θυμηθώ πριν δυο χρόνια, τα καλοκαίρια φεύγοντας από το σπίτι του κ, Δαμαλίτη που έμενα, για το καφενείο, στα 100 μέτρα αριστερά η κ, Φλώρα στα δεξιά μου η κ, Κούλα, προχωρούσα 50 μέτρα και αριστερά μου το κατ΄ ευφημισμόν γηροκομείο, με τα κλειστά παράθυρα, που τ΄ καίγε ο ήλιος και τα δρόσιζε ο μπάτης, στη συνέχεια η κ Αργυρούλα, πόνος σώματος και ψυχής, κάποιοι τα πρόβλεψαν, αλλά τα ανέθεσαν σε προβληματικούς και εμείς σαν χριστιανική κοινωνία, ετοιμαζόμαστε  τουλάχιστον για μια μέρα το χρόνο, να αντικαταστήσουμε τη μάσκα της υποκρισίας, με τη μάσκα του καρναβαλιού, που είναι πιο ανθρώπινη…….

Κατά την καθημερινή ενασχόληση με την βόρεια και Νότια παραλία επισημάναμε ότι μεταξύ των δύο προβλητών και μέχρι το Λιμεναρχείο δεν υπήρχε καμία εσοχή τουλάχιστον κάθε 50 μετρά  για να τοποθετηθούν δύο-τρια σκαλοπάτια ώστε εάν κάποιος στην προσπάθεια του να μπει στο σκάφος του έπεφτε στη θάλασσα να μπορούσε να ανέβη πάνω στο κρηπίδωμα χωρίς τη βοήθεια άλλου.

 

Η παραλία από τη μεγαλη προβλήτα μέχρι και του Βεντούρη, ο βυθός ήταν γεμάτος από διάφορα αντικείμενα και θα έπρεπε πριν την έναρξη της τουριστικής περιόδου να καθαρίζεται. Είχαμε εισηγηθεί στο Δήμο όταν ακόμα δεν είχε λειτουργήσει ο βιολογικός καθαρισμός, να  ανοιχθεί στην κύρια προβλήτα ένας δίαυλος όπως στη μικρή προβλήτα για να κυκλοφορούν τα εγκλωβισμένα νερά με την ανοικτή θάλασσα, για να ελαττωθεί η δυσοσμία, αλλά προσέκρουσε σε μερικούς ψαράδες, γιατί η θάλασσα του γραίγου, θα δημιουργούσε πρόβλημα στις βάρκες τους που ήταν δεμένες μεταξύ στις δύο προβλήτες.

 Όλα αυτά τα συζητούσαμε στο συμβούλιο και όλοι συμφωνούσαμε για την αναγκαιότητα τους. Έτσι πέρασαν δύο μήνες όταν ένα πρωί με συναντά ο Δήμαρχος και μου λέει Νοταρά έλαβα ένα γράμμα από τους 4 συμβούλους των ερασιτεχνών αλιέων, που με πληροφορεί με αντίγραφο και στο Λιμεναρχείο, ότι σε αντικατέστησαν και στη θέση σου τοποθετήθηκε ο προηγούμενος. Οι άνθρωποι που με καθαίρεσαν καθ΄ όλα αξιοπρεπείς αλλά από θάλασσα <Μαλτα Yok> o ένας αποθηκάριος, ο άλλος περιβολάρης, ο τρίτος   χοιροτρόφος και ο τέταρτος οικοδόμος, πειθήνια όργανα των φεουδαρχών του Βόρειου και Νότιου λιμανιού.

Και μέχρι εδώ, το έχω ξαναδεί το έργο, εκείνο όμως που με ξένισε ήταν ότι μου παρέδωσαν μια επιστολή χωρίς αποστολέα και χωρίς παραλήπτη, που με καλούσαν να τους παραδώσω το βιβλιάριο… της τραπέζης.                    

Το παρέδωσα στον κομισάριο του σημειώματος, και διερωτήθηκα τι να φταίει, τι να φταίει......                                                                

 Νοταράς  Γεώργιος

 

 

 

 

ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΚΑΙ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΩΝ ΑΛΙΕΩΝ ΕΡΜΙΟΝΗΣ.

’Η ΑΓΙΑ ΕΡΜΙΟΝΗ’ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΝΑΥΠΛΙΟΥ 189/86

Η απόφαση για τη δημιουργία ενός συλλόγου, έχει ως αφετηρία  την ανάγκη να εξυπηρετήσει τον σκοπό και τις ανάγκες μια κοινωνικής ομάδας, που έχουν κοινές επιδιώξεις και αναμένουν θετικά αποτελέσματα, προς όφελος των μελών του συλλόγου και του κοινωνικού συνόλου. Με αυτές τις σκέψεις δέχτηκα την πρόταση των ερασιτεχνών αλιέων, να αναλάβω την προεδρία του συλλόγου ως, αποτέλεσμα της εγκρίσεως της γενικής συνελεύσεως που αναζητούσε πρόεδρο προς αντικατάσταση του παραιτηθέντος. Ως πρώτη ενέργεια θεώρησα να στείλω μια επιστολή στο λιμεναρχείο με τις απόψεις του συλλόγου.    Προς λιμεναρχείο Ερμιόνης.

 

Κύριοι,                                                                                                                                                                       

Οι απόψεις μας είναι συμβουλευτικές και δεν δεσμεύουν ούτε επηρεάζουν τις απόψεις των άλλων φορέων, που τα συμφέροντα τους ή οι απαιτήσεις τους  τυχόν διαφέρουν των δικών μας. Με την ελπίδα ότι συμβάλουμε στην αρμονική λειτουργία του λιμένος, καταγράφουμε κατωτέρω τις επισημάνσεις μας.

1) Είναι επιβεβλημένη η αριθμητική οριοθέτηση θέσεων ασφαλούς αγγυροβολίου, δια την προστασία των περιουσιών των επαγγελματιών και ερασιτεχνών αλιέων, καθώς και των σκαφών αναψυχής.

 

2) Τα αγκυροβόλια πρέπει να καταμεριστούν αναλόγως του μεγέθους και του βυθίσματος των σκαφών προς αποφυγήν ζημιών.

 

3) Χαρτογράφηση του χώρου με ακριβή βυθίσματα δια την ενημέρωση των ναυτιλομενων.

 

4) Υποχρεωτική ενημέρωση των σκαφών που προσεγγίζουν τον λιμένα μέσω VHF για τον αριθμό θέσης που υποχρεωτικά θα πρυμνοδετήσουν.

 

5) Κατά τον ελλιμενισμό περισσοτέρων του ενός σκαφών, η παρουσία λιμενικού οργάνου είναι απαραίτητη προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, που προσβάλλουν τη γενικότερη εικόνα της πόλεώς μας. 

6) Η πρυμνοδέτηση ή πλαγιοδέτηση μεγάλων αλιευτικών σκαφών (γρι-γρι ή μηχανότρατες) ως και η εκφόρτωσης αλιευμάτων στην περιοχή των Μανδρακίων να απαγορεύεται. Να παραχωρηθεί δε χώρος στην νέα προβλήτα του βορείου λιμενοβραχίονα που έχει χαρακτηριστεί εμπορικός.    

7) Έως ότου δημιουργηθεί καταλληλότερος χώρος φορτοεκφορτώσεως του FERRY BOAT να παραχωρηθεί μόνιμος χώρος στη νέα προβλήτα στην ανατολική άκρη τα δε φορτηγά αυτοκίνητα να εισέρχονται στην προβλήτα όταν το προηγούμενο έχει εκφορτώσει και αποχωρήσει προς αποφυγή ζημιών στους φανοστάτες. Εμπορεύματα μετά την αναχωρήσει του πλοίου να μην παραμένουν στην προβλήτα.     

8) Σε καμία περίπτωση τα δίχτυα δε θα πρέπει να απλώνονται στο κατάστρωμα του παράλιου χώρου που κάνουν περίπατο οι πεζοί.

9) Η βόρεια πλευρά της νέας προβλήτας πρέπει να ομαλοποιηθεί για τη καλύτερη πρόσδεση των σκαφών.                      

10) Η λεγόμενη γλίστρα στα Μανδρακια πρέπει να κλείσει το συντομότερο αφού προηγουμένως η γλίστρα του βόρειου λιμένα προσφέρεται προς ανέλκυση και καθέλκυση σκαφών διότι σε τίποτα δεν ωφελεί και δεν υπάρχει προηγούμενο ακαλαισθησίας και περιβαλλοντικής αυθαιρεσίας.

11) Τα δικαιώματα του λιμενικού ταμείου να γίνονται απαιτητά διότι οι καλές υπηρεσίες πληρώνονται, τίποτα δεν προσφέρεται δωρεάν.  

12) Η καθαριότητα πρέπει να γίνει συνείδηση σε όλους μας και στους υπότροπους να επιβάλλονται πρόστιμα χωρίς ανάκληση.     

13) Η στάθμευση σε απαγορευμένους χώρους της δικαιοδοσίας της λιμενικής αρχής να επιτηρείται καθημερινά.     

Στο πρώτο δημοτικό συμβούλιο αυτής της περιόδου, έλαβα το λόγο και εξήγησα γιατί πρέπει να κλείσει η  γλίστρα, διότι συζητείτο μεταξύ των επαγγελματιών αλιέων, ότι αν κλείσει, τα κύματα θα προξενήσουν ζημίες στο κρηπίδωμα.

Κύριοι,

Η  γλίστρα:   

1) Περιβαλλοντικά προσβάλει την αισθητική και δημιουργεί επικίνδυνα κυκλοφοριακά προβλήματα στους περιπατητές κατοίκους της πόλεως και τους τουρίστες.    

2) Εστία παντός αποβλήτου της Θάλασσας.

3) Επιχειρηματικά υποβαθμίζει την περιοχή και συμβάλει στην απαξίωση των έναντι αυτής περιουσιών.

4) Δεν εξυπηρετεί καμία σκοπιμότητα καταφυγής κινδυνευόντων πλοίων αφού άλλες τρεις γλίστρες λειτουργούν ικανοποιητικώς βόρειο κεντρικό λιμένα.

5) Κινδυνεύοντα πλοία προκειμένου να επιβάτες πλήρωμα και  φορτίο, προσαράζουν σε αβαθή ακτές αδιακρίτως γεωγραφικών ορίων (Ναυτικό δίκαιο).  

6) Η υδροδυναμική των θαλασσίων κυμάτων, ως υδάτινη ασυμπίεστη μάζα ασκεί ομοιογενή πίεση εφ΄ ολοκλήρου της προβλήτας ανεξαρτήτως της ιδιομορφίας της. Ως εκ τούτου η άποψη ότι (Ξεθυμαίνουν τα κύματα δεν ευσταθεί).

Αργότερα την άποψη μου αυτή την έστειλα γραπτώς στο  Δ.Σ Δημοτικού Λιμενικού ταμείου Ερμιονίδας στις 17/9/12.

Μετά από εμένα πήρε το λόγο ένας επώνυμος αλιεύς, ο οποίος είπε:     Οτι ο Νοταράς μισεί τους ψαράδες, για να πάρει την απάντηση, δηλ. κύριε μισώ τον Πατέρα μου;

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Νοταράς  Γεώργιος

                                                                                                                     

 

•  

ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΚΑΙ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΛΙΕΩΝ ΕΡΜΙΟΝΗΣ

 
Στη δεκαετία του τριάντα, η χρηματοδότηση των σπογγαλιέων και αλιέων, για τις ανάγκες του ταξιδιού και για προκαταβολές του πληρώματος, (Πλάτικα) γινόταν από εύπορους Ερμιονίτες, που τους εξοφλούσαν μετά το πέρας του ταξιδιού, με επιπλέον ένα μερδικό από τη δούλεψη. Μετά τον πόλεμο οι τράπεζες τους επέβαλαν να συνεταιριστούν, ώστε να υπάρχει συλλογική ευθύνη για την επιστροφή του δανείου.
Η ενασχόληση με την αλιεία των ψαριών ή σφουγγαριών, ήταν σκληρή, άλλα την τότε εποχή ήταν η πλέον προσοδοφόρα και στήριζε την οικονομία της πόλις μας.

 Συνθήκες εργασίας.
 Ξεκινούσαν με τα κουπιά από τα ξημερώματα για να βρίσκονται στον τόπο εργασίας με την ανατολή του ηλίου και επέστρεφαν αργά το βράδυ, οι συνθήκες καλυτέρευσαν μετά το 1950 που έβαλαν μηχανές στις  βάρκες τους. Τις συνθήκες εργασίας στις Ελληνικές θάλασσες τις έχει περιγράψει εκτενώς και με προσωπικά βιώματα, ο συμπατριώτης μας αείμνηστος Λάμπης Παυλίδης..

Η αλιεία των σφουγγαριών στα βόρεια παράλια της Αφρικής, ήταν απάνθρωπη, άρχιζε λίγο μετά την ανατολή του ηλίου και τελείωνε λίγο πριν από τη δύση, με μόνη τροφή μια γαλέτα βρεγμένη στη θάλασσα μέχρι το βράδυ που έτρωγαν, από το φαγητό που ετοίμαζε ο μάγερας στο καΐκι. Κατά την εκτέλεση της εργασίας, οι δύο σύντροφοι ήσαν στα κουπιά και ο τρίτος στην πλώρη όρθιος, έδινε τα κοντάρια στο καραβοκύρη, από τις φουρκάδες που τα είχαν τακτοποιημένα και αυτός με περίσσια τεχνική, ενάντια στα θαλάσσια ρεύματα, ξερίζωνε τα σφουγγάρια από το βυθό με προσοχή, διότι αν τα έσκιζε έχαναν την πραγματική τους αξία και πουλιόνταν ως δεύτερα, ακόμα και ως σκάρτα.

Ο καραβοκύρης, μέσα ο μισός στην κόμιζα και ο άλλος μισός απ έξω με το κεφάλι μέσα στο γυαλί, φορώντας μια μάλλινη φανέλα, που βρεχόταν συνεχώς από τα κύματα και τη στέγνωνε ο καυτό ήλιος, αφήνοντας το αλάτι απάνω της, χωρίς να προκαλούνται εγκαύματα στις πλατες τους                                                                                                    

Το βράδυ μόλις άραζαν στη στεριά, περνούσαν τα σφουγγάρια στο σχοινί και τα κρεμούσαν γύρω από τη βάρκα στη θάλασσα, για να μαλακώσουν και εν συνεχεία τα πατούσαν για να φύγει μια γλοιώδη ουσία που τα σκέπαζε. Αφού και αυτή η διαδικασία τελείωνε, γύρω στις δέκα το βράδυ ξάπλωναν στο αμπάρι της βάρκας για να κοιμηθούν, γιατί η άλλη μέρα που ξημέρωνε ήταν το ίδιο εξαντλητική.

Εκτός από τις συνθήκες εργασίας, οι συμπατριώτες μας είχαν να αντιμετωπίσουν την έλλειψη  λαχανικών και φρούτων, που περιέχουν βιταμίνη C   και προκαλούν τη θανατηφόρο ασθένεια Σκορβούτο ή μπέρι-μπέρι, που δυστυχώς δεν την απέφυγαν το 1939 που διέκοψαν και το ταξίδι για να επιστρέψουν στην Ερμιόνη, με την οδύνη της απώλειας επτά συμπατριωτών μας.
Η αλιεία των σφουγγαριών στα  βόρεια παράλια της Αφρικής σταμάτησε, όταν οι βιομηχανίες κατασκεύασαν το συνθετικό, στις αρχές της δεκαετίας του 1960.       

Πρωτοβουλίες του συλλόγου στην Ερμιόνη.
Ο σύλλογος είχε ως λάβαρο και προστάτη τον άγιο Νικόλαο και λάβαινε μέρος στις εορταστικές εκδηλώσεις της πόλεως. Στις 6 Δεκεμβρίου την ημέρα της εορτής του Αγίου, στη λειτουργία στο εξωκλήσι στο Μπίστι, έκτος του άρτου για τους εκκλησιαζόμενους, παραθέτουν κρασί με θαλασσινούς μεζέδες.

Τον ναό επί μισό αιώνα τον φρόντιζε η αείμνηστη Μαρία η Βρετού, το γένος Βεντουρή, η οποία επικοινωνούσε <Κατ΄ όναρ.> με τον Άγιο και συζητούσαν τις ελλείψεις του ναού και την αλλά μέρα η κυρά Μαρία τις συζητούσε με ορισμένους, οι οποίοι και εκπλήρωναν τις επιθυμίες του Αγίου. (τα ανωτέρω δεν είναι μυθεύματα αλλά γεγονότα)και έτσι προστέθηκε το στέγαστρο και τοποθετήθηκαν πλακάκια στο δάπεδο.
 
Ας σημειωθεί ότι η οικονομική διαχείριση του Ιερού αυτού Ναού κατ΄ εξαίρεση, με εντολή του αείμνηστου μητροπολίτου Ύδρας Προκοπίου, έχει παραχωρηθεί στους Αλιείς, οι οποίοι συγκροτούν και το εκκλησιαστικό συμβούλιο (Επιτρόπους ). Ο Σύλλογος επίσης κατά τις τοπικές εκδηλώσεις όπως το γυάλα- γυάλα και το κάψιμο του Ιούδα το βράδυ της Ανατάσεως παραχωρεί τα αλιευτικά του σκάφη.

Νοταράς Γεώργιος

Υ.Γ. Ο Συμπατριώτης μας φιλόλογος και συγγραφέας Ι. Ησαΐας    στο βιβλίο του που κάνει αναφορά για τα εξωκλήσια της Ερμιόνης, δεν τον αναφέρει. Επίσης τα πλακάκια 110 τετραγωνικά αξίας 770,000 χδ. προσφέρθηκαν από τον κ, Στέλιο Στάμο στην τιμή κόστους, στο εργοστάσιο παραγωγής της Ιταλίας, 150.ΟΟΟχδ. μόνο.
 




                                                                             



   

ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ

ΕΡΜΙΟΝΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ (ΑΓΙΟΙ ΑΝΑΡΓΥΡΟΙ) ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Από το 1946 μετά το 2^ο παγκόσμιο πόλεμο, πάρα πολλοί Ερμιονίτες εγκατέλειψαν την Ερμιόνη και εγκατασταθήκαν στον Πειραιά, προς εύρεση εργασίας και για την καλλίτερη μόρφωση των παιδιών τους.. Διάλεξαν δε οι περισσότεροι να εγκατασταθούν γύρω από τον άγιο Βασίλειο, τη γούβα του βαβούλα, στο Χατζηκυριάκειο, την αγία Σοφία, στα λιπάσματα που υπήρχε το εργοστάσιο της Κοπής, και κατασκεύαζε ρούχα για το στρατό και εύρισκαν εργασία οι γυναίκες!!! 
 
Οι ναυτικοί και ψαράδες που εργάζονταν στα παράλια της Αττικής, έμεναν στον Πειραιά και είχαν για στέκι το καφενείο μοντέρνο στο Πασαλιμάνι, την ταβέρνα που μπάρμπα Βασίλη του Σέρφα και μεταξύ φρεατίδας και πηγάδας την μπακαλοταβερνα των αδελφών Μίμη και Λάζαρου  Μπαρδάκου και στην παραλία της φρεατίδας την ταβέρνα του Γουζούαση από το Κρανίδι, που ξεγνιόντουσαν πίνοντας καλό κρασί και έτρωγαν καλούς μεζέδες. Επισης στο δημοτικό υπήρχε ένα καφενείο < Των κυνηγών> Που σύχναζαν οι φερέλπιδες Ερμιονίτες νέοι και παίζανε τάβλι. 

 Στις δυο αυτές  ταβέρνες το 1953 γεννήθηκε η ιδέα να ιδρύσουν ένα σύλλογο, που το ονόμασαν Ερμιονικός σύνδεσμος Πειραιώς,   <Αγιοι Ανάργυροι> Με πρόεδρο τον Ιωάννη Μπουκουβάλα,  αξιωματικό του λιμενικού και με μέλη τον Πέλλα, τους αδελφούς Βεντούρη Μιχάλη και Λογγίνο, τους αδελφούς Μπαρδάκου Δημήτρη και Λάζαρο, το Γιώργο Λακούτση, τον Βασίλη τον Κανελη, τον πατέρα μου τον Κουτουβαλη, τον Κοτταρά,  τον Βενάρδο, τους αδελφούς Μπουκουβάλα Γιάννης και  Θεοδόσης, ο Λευθέρης ο Μερτύρης ( Πατερ Προκοπιος) με την αδελφή του τη Ζωή, το Γιώργο τον Πολίτη  οι οικογένεια Σταμέλου, η οικογένεια Μοδέα, η οικογένεια Σκουρλά ο Αγγελής και ουκ εστί αριθμός. 

Εκκλησιαζόντουσαν δε στον Άγιο Βασίλη που ιερέας ήταν ο παπά-Βασίλης από τους Φούρνους, τον οποίο είχε μεταθέσει μετά τη χηρεία του και για την αποφυγή σκανδάλου, ο Μακαριστός Μητροπολίτης Ύδρας Προκόπιος Καραμάνος .                                  Ας σημειωθεί ότι ήταν και ο εξομολόγος των περισσοτέρων γυναικών από την Ερμιόνη, που εκ των συμβουλών του αποδεικνύεται ότι ήταν και σοφός. Π.Χ όταν πήγαιναν να εξομολογηθούν τους έλεγε τι αμαρτίες έχετε εσείς μώρ΄ εσκρετ. -Να παπά μου οι άνδρες μας πολλές φορές γυρίζουν από την ταβέρνα εν ευθυμία και δεν σέβονται την ημέρα του Σαββάτου.  -Μωροί παλαβές δεν καταλαβαίνετε ότι αυτή η αμαρτία θα σας αφήσει μόνη της. Έτσι όλες τους έφευγαν από την εκκλησία χωρίς ενοχές και με την ευχή του παπά Βασίλη.

Το  σύλλογο αυτό τον ίδρυσαν εκ της ανάγκης να υπάρχει αλληλεγγύη μεταξύ τους,  για την αντιμετωπίσει καθημερινών αναγκών, διότι αυτήν την εποχή με τις τότε γραμματικές γνώσεις των συμπατριωτών μας, ήταν δύσκολο να επιβίωση ο μοναχικός άνθρωπος, χωρίς την συμπαράσταση των εχόντων θέσεις στις δημόσιες υπηρεσίες, στα νοσοκομεία και περισσότερο λόγο οικονομικών δυσχερειών, που πάντα και για πάντα είναι η κινητήριος δύναμη. Για αυτούς τους λόγους, αντελήφθησαν ότι σαν συμπαγή ομάδα, θα μπορούσαν να έχουν την στήριξη και των πολιτευτών και βουλευτών της επαρχίας μας, οι οποίοι ήταν πάντα στο πλευρό τους, όπως οι αείμνηστοι Ιωάννης ο Μάλωσης και ο Ιωάννης Κοντοβράκης.

 Για παράδειγμα, κάποτε η καταδίωξη συνέλαβε μερικούς Ερμιονίτες ψαράδες, που χρησιμοποιούσαν το φλόμο για να βγάζουν τα ψάρια από τα θαλάμια και να πέφτουν στα δίχτυα και τους έφεραν με τις βάρκες του στο Παλατάκι, στο λιμάνι του Πειραιά και εν συνεχεία από εκεί στα δικαστήρια στο αυτόφωρο. Αμέσως ειδοποιήθηκε ο Ι. Μάλωσης και ήρθε προς υπεράσπιση των και απευθυνόμενος προς τους δικαστάς είπε: 
-Κύριοι είναι πότε δυνατόν αυτό το αθώο βλαστάρι της γης και τους έδειξε το φλόμο (Γαλατσίδα) από τη Δοκό, να καταστρέφει τον βυθό της Θάλασσας και άρχισε να το μασάει, οπότε οι δικαστές ομοφώνως τους αθώωσαν, και η αμοιβή; Ένα ευχαριστώ και μια υπόσχεση να τον ψηφίσουν στις επόμενες εκλογές.

Ο σύνδεσμος αυτός υποθέτω ότι πρέπει να διαλύθηκε όταν ιδρύθηκε ο Ερμιονικός Σύνδεσμος Αθηνών, τον Ιούνιο του 1965.      

 Νοταράς  Γεώργιος

 

ΕΥΧΑΡΙΣΤΗ ΕΙΔΗΣΗ

Μετά χαράς δεχθήκαμε την είδηση ότι η Εταιρεία Μελετών Ερμιονιδας, είναι σύλλογος και ότι έκοψε την καθιερωμένη Πρωτοχρονιάτικη Πίτα στην Ερμιόνη, παρουσία των αρχόντων του Δήμου και την ανεπίτρεπτων απουσία των εκπροσώπων της Κοινότητος Ερμιόνης.

 Επίσης, παρακαλούμε την εκπρόσωπο κα Βιβή Σκούρτη να μας ενημέρωση μέσω του ρεπόρτερ κ, Δαμαλίτη, την ταυτότητα του Συλλόγου δηλ. το καταστατικό του  και τη σύνθεση του Διοικητικού Συμβουλίου.     

 Νοταράς Γεώργιος