ΜΗΠΩΣ ΜΕΣΑ ΜΑΣ ΥΠΟΒΟΣΚΕΙ Ο ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ.
Κάθε χρόνο
τουλάχιστον δύο φορές, στεφάνια καταθέτουμε στον άγνωστο στρατιώτη και
αδιαφορούμε για τους γνωστούς και επώνυμους αντιστασιακούς τους ΕΛΑΣ, του
1941\44. !!!
Κάθε χρόνο
τελούμε μνημόσυνο στους 141 προεστούς, που στων ταξιαρχών την εκκλησιά, όρκο πίστης
στην πατρίδα έδωσαν και αδιαφορούμε για τον όρκο που έδωσαν τα παλληκάρια του
ΕΛΑΣ που γνωρίσαμε και ανδρωθήκαμε μαζί .
Κάθε χρόνο
εκφωνούμε πανηγυρικούς και υποκρισίας δάκρυα κυλούν από τα α ματιά μας, για αυτούς
που δεν γνωρίσαμε, ενώ καθημερινώς στο δρόμο μας συναντάμε τους χαροκαμένους
συγγενείς αυτών που περιφρονήσαμε, χωρίς αιδώ Συμπατριώτες μου.
Κάθε χρόνο
και ένας πολιτιστικός σύλλογος γεννιέται στην Ερμιόνη, ως συνεχιστής του
αρχαίου πολιτισμού της, το σεβασμό προς τους νεκρούς, ας διδαχθούν από τόν
επιτάφιο του Περικλέους!!!
Κάθε χρόνο
και νέοι μαθητές στα σχολειά της Ερμιόνης, την ιστορία μας μαθαίνουνε, αλλά
κανείς δεν τους μίλησε για αυτούς, που ομαδικώς και αδιάβαστους οι Γερμανοί σε
τάφρους επετάξανε.
Ακόμα και ο Πρόεδρος
της Γερμανίας, ζήτησε συγγνώμη για τα εγκλήματα των Γερμανών Ναζί στην Ελλάδα, επιδεικνύοντας
μεταμέλεια και καταθέτοντας στεφάνι.
Καταδικάσαμε
τους Μπόερς (Αγγλοολανδούς)
για φυλετικό Ρατσισμό, που επέβαλαν στη Νότιο
Αφρική, όμως και αυτοί ακόμα κοστολόγησαν την αξία της ανθρώπινης ζωής των
Ζουλού, στα πέντε σελίνια, ενώ εμείς ή κατ΄ εξοχήν Χώρα των Δημοκρατικών θεσμών και Θρησκευτικών
παραδόσεων, όχι μόνο δεν αξιολογήσαμε την ζωή των παιδιών μας ως πολιτικά οντά,
αλλά ούτε και ως Πνευματικά, αποδίδοντας
τους τη μομφή του Συμμορίτη.
Έρχονται
Χριστούγεννα, τραγούδια ακούγονται
παντού, κάθε σπίτι, φτωχικό ή πλούσιο, ετοιμάζει το χριστουγεννιάτικο δέντρο
και το εορταστικό τραπέζι.
Όμως το ζητούμενο στην πατρίδα μας, παραμένει ως ανεκπλήρωτη ευχή:
Καλά Χριστούγεννα με Αγάπη και Εθνική Ομοψυχία .
Νοταράς Γεώργιος
